Noodkreet Ozewald Wanrooij over doorgeschoten regelgeving

Ozewald Wanrooij

"Wat is er toch gebeurd waardoor het naleven van regels belangrijker is geworden dan het belang van ons als mens? Steeds vaker word ik in mijn praktijk geconfronteerd met partijen waarbij de relatie slechts bestaat uit de invoervelden in de computer. Zelden tref ik nog mensen die mij kunnen uitleggen wat het doel van bepaalde regels is. Wanneer er geen vinkje gezet kan worden stagneert het volledige proces", aldus adviseur Ozewald Wanrooij die een schrijnend voorbeeld geeft.
 

"Reeds enkele maanden geleden heb ik voor Jochem een verzoek voor een ontslag hoofdelijke aansprakelijkheid ingediend bij zijn hypotheekverstrekker. Jochem is beroepsmilitair geweest en kampt als gevolg hiervan sinds 2007 met een ernstige post­traumatische stressstoornis (PTSS). Centraal bij PTSS staat dat je je machteloos en hulpeloos voelt. Dat alle gevoel van veiligheid en zekerheid bij je weggenomen lijkt te zijn. Genezing is voor Jochem, die er al jaren aan lijdt, niet mogelijk. Wel gaat het voor hem om de mate waarin hij leert te leven met zijn beperkingen en om te voorkomen dat hij in een situatie terechtkomt die hem weer terugwerpt. Hiervoor is Jochem wekelijks in therapie teneinde te waarborgen dat hij met de dagelijkse gebeurtenissen in zijn leven kan omgaan en toch nog in een bepaalde mate gelukkig kan zijn.Als gevolg van zijn PTSS is Jochem volledig arbeidsongeschikt verklaard en ontvangt hij een WGA-loongerelateerde uitkering en een invaliditeitspensioen vanuit het ABP.

Helaas heeft de ontstane stoornis de afgelopen jaren een aanzienlijke wissel getrokken op zijn relatie hetgeen er thans in heeft geresulteerd dat zijn vrouw geen toekomst meer in hun relatie zag. Inmiddels is de scheiding uitgesproken en is er afgesproken dat Jochem in de woning mag blijven wonen mits hij de hypotheek op zijn naam kan voortzetten.

Nu speelt deze woning voor Jochem een buitengewoon belangrijke rol in zijn gevoel van veiligheid en zekerheid. Een rol die je je zonder PTSS niet kunt voorstellen. Ten aanzien van de kinderen is er een co-ouderschap overeengekomen onder de voorwaarde dat de psychische situatie van Jochem niet verslechterd. De kinderen zijn voor Jochem de belangrijkste motivatie om door te blijven gaan. Ik durf er niet aan te denken wat het voor Jochem betekent wanneer hij de plek waarop hij zich veilig en vertrouwd voelt zou verliezen.

Met deze informatie heb ik op 9 juni een verzoek tot hoofdelijke aansprakelijkheid bij de hypotheekverstrekker ingediend waarna het proces van dossiervorming en naleving van alle regels is begonnen. Inmiddels heeft de hypotheekverstrekker ook de situatie aan NHG voorgelegd die zich op het standpunt stelt dat een WGA-uitkering niet wordt meegenomen als inkomen omdat dit onvoldoende zekerheid biedt ten aanzien van de bestendigheid. Zou Jochem een IVA uitkering genieten dan is de financiering geen probleem. In een standaard situatie kan ik me hier prima in vinden echter hier betreft het een uitzonderlijke situatie waarbij er verder gekeken zou moeten worden dan naar het naleven van de regels.

De reden dat Jochem geen IVA uitkering krijgt is omdat hij nog therapie geniet en het UWV zich op het standpunt stelt dat zolang zijn situatie zich niet significant verslechterd danwel de therapie ophoudt er geen herbeoordeling zal plaatsvinden. In de huidige situatie zou de uitkering van Jochem dus doorlopen tot zijn AOW gerechtigde leeftijd. Hierdoor ontstaat er voor Jochem een uitzichtloze situatie want het doel van zijn therapie is nu juist om te voorkomen dat de situatie van hem verslechterd met als gevolg dat hij geen IVA-uitkering krijgt en genoodzaakt wordt de woning te verkopen. Zou hij echter wel in aanmerking komen voor de IVA dan is zijn situatie dermate verslechterd dat hij wel in de woning kan blijven wonen maar het co-ouderschap van zijn kinderen verliest.

Nu eist de NHG voor de beoordeling een verklaring van het UWV dat zijn WGA-uitkering een bestendig karakter heeft. Hiertoe is het UWV niet bereid en verwijzen ze uitsluitend naar de navolgende tekst op hun website.

Daarnaast eist NHG een verklaring van Jochem’s therapeut die moet bevestigen dat de situatie van Jochem niet zal verbeteren. Inmiddels heeft de therapeut aangegeven dat hij niet bereid is enige verklaring op te stellen maar dat hij mogelijk bereid is antwoord te geven op een specifieke vraag die door NHG of de hypotheekverstrekker schriftelijk wordt opgesteld. Het is dus niet alleen in de financiële branche waar de angst regeert om iets te doen dat mogelijk in strijd is met de regels. Stel je voor dat je ergens voor verantwoordelijk bent.

Al met al is er na ruim twee maanden nog steeds geen oplossing voor Jochem en zie ik dat deze onzekerheid en machteloosheid invloed krijgt op zijn PTSS. Het geeft mij een verschrikkelijk slecht gevoel dat iemand die zijn leven in de waagschaal heeft gesteld om ons landsbelang te dienen en hiervan slachtoffer is geworden nu aan zijn lot wordt overgelaten omdat het naleven van de regeltjes belangrijker is geworden dan de mensen voor wie ze bedoeld zijn te beschermen.

Mijn grootste angst is dat wanneer de onzekerheid voor Jochem nog langer voortduurt de omzetting van WGA naar IVA binnenkort geen probleem meer zal zijn. Inmiddels heb ik de directeur van de hypotheekverstrekker en de heer Gielen van NHG aangeschreven in de hoop dat zij bereid zijn om aan Jochem een oplossing te bieden.

Met deze schrijnende situatie als voorbeeld hoop ik aandacht te vragen voor de groeiende afstand tussen de consument en onze branche en roep ik iedereen op om kritisch te blijven op het invoeren van en vasthouden aan regels."

Reactie toevoegen

 

Reacties

Ozewald Wanrooij - 24 augustus 2015

Update: Afgelopen vrijdag heb ik een heel goed gesprek gehad met Jaap van Raak van NHG die mij vertelde dat de directie heeft besloten om akkoord te gaan met het ontslag hoofdelijke aansprakelijkheid zodat Jochem zich hierover niet langer druk hoeft te maken. De eis dat er verklaringen vanuit het UWV en de therapeut moesten worden aangeleverd is vervallen teneinde alles zo spoedig mogelijk voor Jochem af te kunnen ronden. Ik ben dan ook bijzonder gelukkig dat dit voor Jochem wordt opgelost en hij zich in de geborgenheid van zijn eigen woning op de toekomst met zijn kinderen kan richten. Ook heb ik uit het gesprek met Jaap van Raak het goede gevoel overgehouden dat NHG echt bereid is om mensen te helpen en om mee ten denken zodat mensen in hun eigen woning kunnen blijven wonen. Daarnaast ben ik door diverse mensen van de geldverstrekker gebeld die zich ook allemaal hebben ingezet om voor Jochem met een oplossing te komen. Hiervoor ben ik bijzonder dankbaar. Persoonlijk ben ik een groot voorstander van het hanteren van regels binnen processen en organisaties. Dat geeft duidelijkheid en richting om gezamenlijk tot een doel te komen. Echter binnen mijn adviespraktijk ervaar ik dat de naleving van regels steeds vaker wordt gezien als doel op zich in plaats van als middel. De medewerkers die op de dossiers zitten is de ruimte ontnomen om zelf de verantwoordelijk te dragen voor het maken van een uitzondering. Daarnaast ontbreekt het vaak aan tijd om aandacht te geven aan een afwijking op de regels. Tenslotte ervaar ik dat het de behandelaars dikwijls aan durf ontbreekt om regels ter discussie te stellen of hiervoor gewoonweg de energie niet meer hebben doordat ze al te vaak intern tegen de muur zijn aangelopen. Het bijzondere is dat in het geval ik een specifieke casus aan de directie voorleg er altijd ruimte is voor dialoog en een grote bereidheid om tot een goede oplossing te komen. Ik zou dus graag via deze weg een beroep willen doen op de mensen met beslissingsbevoegdheid om wat van hun verantwoordelijkheden terug te geven aan de mensen die zich dagelijks bezig houden met de dossiers. Wie kan beter bepalen of er een uitzondering op de regel gemaakt moet worden dan de man of vrouw die een specifiek dossier in behandeling heeft? Natuurlijk vergt dit een grote mate van vertrouwen en zal dit niet eenvoudig zijn daar waar de angst om het fout te doen groot is. Maar wat kan er fout gaan wanneer je hart zegt dat het goed is? Geef mij het vertrouwen dat ik als adviseur de verantwoordelijkheid kan dragen voor een goed advies. Geef de behandelaar het vertrouwen dat hij of zij in staat is om de verantwoordelijkheid te nemen voor het zorgvuldig afwegen van alle belangen. En laten we met zijn allen vooral de dialoog blijven zoeken en ons niet verschuilen achter regels.

Angelo Wiegmans - 20 augustus 2015

Herkenbaar voorbeeld, alleen wil het niet zeggen dat het UWV gelijk heeft op dit punt. Als Register Casemanager kom ik dit soort zaken wel vaker tegen en is herbeoordelen in combinatie met een langere adem nodig om alsnog een beoordeling te krijgen naar de IVA. Het is per dossier natuurlijk verschillend of dit mogelijk is. Voor werkgevers, verzekeraars valt hier nog veel te financieel te winnen (bij een IVA komen de kosten niet meer voor de werkgever of in het verlengde de verzekeraar) en de werknemer krijgt 75% van zijn laatste inkomen i.p.v. 70% en wordt niet meer herbeoordeeld. Maar begrijp zeker de frustratie in dit dossier wel en Ozewald bedankt voor het delen.

Berend Tooms - 20 augustus 2015

Schrijnend. Een goed (nou ja) voorbeeld van hoe bureau- en technocratisch men (nu al?) alles "goed" voor elkaar heeft, maar de patiënt aan z'n lot overlaten. Geen enkele marge meer. We lopen langs een lijntje en het is verboden om er nog dat kleine beetje gezond verstand op los te laten. We hebben allemaal van die voorbeelden, maar de meesten van ons zijn al dermate murw geslagen dat we er geen melding van maken. We besteden er uren, dagen, weken aan. Vaak op eigen kosten. Het resultaat is vaak desondanks nihil.

Raoul Geraads - 20 augustus 2015

Ik zie inderdaad dat systeemdenken de overhand heeft en dat het 'gezond boeren verstand' nauwelijks nog waarde heeft. Medewerkers hebben hier ook duidelijk last van en zolang het systeem maar 'ja zegt' is het wellicht goed. Immers alsdan kunnen er geen sancties worden uitgevaardigd. Kortom, het systeem moet ondersteunend gaan bijdragen en niet 'leidend' zijn, Alsdan mogen weer hopen dat de advieswereld een prettige en dankbare beroepsgroep is die in alle oprechtheid goed werk kan verzetten. Inmiddels vermoed ik dat de meerderheid van adviseurs inderdaad murw is geslagen en nauwelijks nog puf heeft te ageren, al hoop ik wel dat door het ventileren van dit soort schrijnende gevallen, bij mening beleid bepaler het signaal binnenkomt waarmee we weer (langzaam) een kentering in positieve zijn mogen verwachten.

Armando Piers - 20 augustus 2015

Uiteindelijk is het Kabinet eindverantwoordelijk voor de uitzending van onze militairen naar oorlogsgebieden. Die keuze wordt altijd gemaakt op politieke issues en wordt niet gekeken naar de mens erachter. Er zijn 10.000 nummers nodig om zich in Afghanistan te laten afschieten en we krijgen er een wetje voor terug om paarden die buiten staan bij slecht weer te kunnen vorderen. Dat is de kern en denk nu maar niet dat ze daar in Den Haag maar 1 seconde van wakker liggen. Nu, ik zou lid worden van het CFD en Herdink de boer op sturen om ook deze schrijnende gevallen in Den Haag aan de kaak te stellen. Maar die is nog niet aan de beurt. Eerst hebben we nog die arme schrijnende woekerconsumenten, die toch onder dwang nu eerst geholpen moeten worden en dan kunnen we weer verder met nog belangrijkere andere zaken. Verder zou ik de ontslagzaak laten rusten. Als de ex partner niet van plan is te kopen en ze maken daar goede afspraken over en hij is in staat de penningen op te hoesten, dan heeft de bank geen 'last' van de zaak en kan Jochem verder tot rust komen. Wellicht treft hij nog een partner, die zowel liefde als inkomen genereert, kan de zaak alsnog opgepakt worden. Als je niet tegen de regels op kunt, moet je ze ontwijken!

Joost van Nieuwenhuijze - 20 augustus 2015

Weer het bewijs van het nut van de tussenpersoon met een hart voor de zaak.

Rob Goedhart - 20 augustus 2015

Ha Ozewald, mooie berichten! Gefeliciteerd! Goed dat het in dit geval opgepakt wordt. Toch bekruipt mij het 'breek-zijzer-gevoel'. Zeker als media zich er mee gaan bemoeien (en zeker landelijke TV) dan kan er opeens heel veel (in een casus) Maar in de krant van vandaag wordt morgen de vis verpakt. Hoe komen we tot structurele veranderingen? Zoals gezegd: vanuit Geldbelangen staan we open voor een dialoog daarover. Goedhartelijke groeten, Rob

Joost van Nieuwenhuijze - 20 augustus 2015

De ambtelijkheid van instanties is onbegrensd. Veelal moeten betrokkenen voldoen aan de regels terwijl de regels juist bedoeld zijn als ondersteuning, normstelling. Wat beschreven wordt geld niet alleen i.v.m. dit soort situaties, maar ook andere situaties waarbij men rustig uitgaat van rapportages waar klacht procedures tegen lopen en desalniettemin die rapporten als waar aanneemt. Aantoonbare leugens van de rapporteurs worden terzijde geschoven. etc. Dat mensen daarmee beschadigd worden, is niet belangrijk. Wel is van belang dat het voorgeschreven aantal uren voor een dossier wordt gehaald om het nut van de organisatie aan te tonen. Dat men gefaald heeft wordt bij de klant in de schoenen geschoven in plaats van te onderkennen dat men de problematiek verkeerd heeft ingeschat. En als klap op de vuurpijl, op het moment dat het hen uitkomt zijn regels en procedures niet van belang.

Rob Goedhart - 20 augustus 2015

Alle begrip Ozewald!

Rob Goedhart - 20 augustus 2015

Inderdaad heel goed dat je dit deelt, Ozewald. Het systeem regeert ons land. Dat komt mede doordat de overheid een aantal jaren geleden 'markt, markt, markt' propageerde. Bijvoorbeeld in de zorg. De uitvoering werd in handen gelegd van (commerciële) verzekeraars, maar de overheid wilde e.e.a. wel controleren. Dus krijgen die verzekeraars regels opgelegd en zij - op hun beurt - leggen regels op aan de mensen in de zorg. Ik ken van die mensen met hart voor hun vak die de zorg verlaten omdat ze niet tegen de afvink- en administratie-voorop-cultuur kunnen. In de financiele sector is (nog niet eens zo heel lang geleden) ook gedragstoezicht gekomen. Dat was nodig omdat geld-met-geld-verdienen de grote motivator was geworden. (De goeden niet te na gesproken. Ik zie in de congreszaal mensen nog meewarig naar jou kijken, Ozewald, toen je een aantal jaar geleden aangaf hoe drastisch je je werk bent gaan veranderen en daarmee inkomsten had ingeleverd. ) Zo lang die mentaliteit - met name vanuit banken en verzekeraars - niet verandert zitten we met de gebakken peren, vrees ik. Verzekeraars en banken spreken wel mooie woorden maar maken het in de praktijk nog lang niet waar. Ik hoor nog Lard Friese / NN op de radio zeggen (05/08): "Het past in ons streven te komen tot producten met een ruimere marge'. Wij lopen als Geldbelangen nu ook tegen dat systeemdenken aan in onze zoektocht naar oplossingen van het 'keurslijfpensioen'. Verzekeraars bieden zonder blikken of blozen mensen - die hun pensioenkapitaal om moeten zetten in pensioenuitkeringen - hele lage uitkeringen aan. "Tja, die lage rente he?" Alsof dat een niet te vermijden natuurverschijnsel is. Er zijn best andere oplossingen, maar dan moeten ze gaan nadenken en hun systemen veranderen. En dat kost geld. En dus minder winst. Een tegenmacht vormen is een hele lastige merk ik. Maar misschien moeten adviseurs én consumentenorgansaties wat dat betreft de handen ineen slaan. Adviseurs hebben dit soort ervaringen. En weten (vanuit hun professie) wat er moet veranderen. Alleen al het centraal signaleren van deze zaken zou het begin van een tegendruk kunnen zijn. Ben graag bereid er vanuit Geldbelangen een keer met je over te sparren.

Gewoon logisch…

Gewoon logisch…

(Ozewald Wanrooij, Rendement van Geluk, in VVP Special Digitale Innovatie 2022) Hey Siri…. Goedemorgen. De lampen gaan aan op een niet al te felle stand....

Oprecht luisteren als eerste stap naar gelukkige medewerkers

Oprecht luisteren als eerste stap naar gelukkige medewerkers

Verschillende onderzoeken laten zien dat gelukkige medewerkers onder andere effectiever, productiever en duurzamer inzetbaar zijn. Hoe zorg je er als werkgever voor...

Oprecht luisteren als eerste stap naar gelukkige medewerkers!

Oprecht luisteren als eerste stap naar gelukkige medewerkers!

Auteur: Leon Brummelhuis, samen met Ozewald Wanrooij oprichter van Neutralis. De blog is eveneens te lezen op de site Rendementvangeluk van Neutralis. Verschillende...

Neutralis Gelukkig Leven Programma gaat internationaal

Neutralis Gelukkig Leven Programma gaat internationaal

Het Gelukkig Leven Programma, een initiatief van adviseurs Ozewald Wanrooij en Leon Brummelhuis van Neutralis gaat internationaal. Als derde licentiehouder gaat...

Onbeantwoorde vragen over integriteit en klantbelang centraal

Onbeantwoorde vragen over integriteit en klantbelang centraal

"Ik heb een casus waarbij ik twijfel of dit valt onder integer handelen en klantbelang centraal stellen. In ieder geval heb ik er een slecht gevoel bij. Daarbij...

Tweede licentiehouder Neutralis Gelukkig Leven Programma

Tweede licentiehouder Neutralis Gelukkig Leven Programma

Neutralis heeft Dorien Scharenborg van Doorzien verwelkomd als tweede licentiehouder van het Neutralis Gelukkig Leven Programma. Eerder werd Anke Bruns-Heij van...

Alleen maar verliezers

Alleen maar verliezers

Zou het misschien kunnen dat het woekerpolisdossier geen winnaars kent? Die vraag stelt Ozewald Wanrooij (Neutralis) in een reactie op VVP Online. Ik hoop van harte...

Neutralis: geluk is maakbaar

Neutralis: geluk is maakbaar

Geluk is maakbaar, aldus de adviseurs van Neutralis, die in een film inzichtelijk maken hoe werkgevers kunnnen bijdragen aan het geluksniveau van medewerkers. In...

Waarom onze keuze?

Waarom onze keuze?

Wat wij willen is voor onze relaties echt van betekenis zijn en onze tijd besteden aan de mens achter het BSN-nummer. Aldus licht mede-eigenaar Ozewald Wanrooij...

AFM antwoordt op brief Neutralis

AFM antwoordt op brief Neutralis

De AFM heeft geantwoord op de vrijdag op VVP Online gepubliceerde brief van Neutralis. Volgens Ozewald Wanrooij van Neutralis laat de AFM de klant de vrije keuze,...