"uitstel Wft-module pensioen onwenselijk"

marcel verweij - 8 augustus 2011

Complottheorie? Man, deze fase is al lang gepasseerd! Het intermediaire landschap wordt bij wet stelselmatig afgebroken. Wie nog blijft hangen in theorien heeft geen oog voor de werkelijkheid. Het is zoals Herdink aangeeft een aaneenschakeling van elkaar opvolgende regels die duidelijk de verworven bevoegdheden van het intermediair beperken. Dus doe nou niet voorkomen alsof dit slechts theorie is, het is inmiddels doorgedrongen tot in de dagelijkse praktijk (regelgeving en compliance). Ook de verzekeraars werken mee aan uitschakeling, vooral als je kijkt naar de prijsverschillen tussen het directe kanaal en het intermediaire kanaal. Het intermediair is duidelijk aangeschoten wild zolang verzekeraars niet transparant dienen te zijn over de verdiensten.

Pius Consilium - 6 augustus 2011

Elke projectmanager zal je bevestigen dat je beter meer tijd kunt investeren in de voorbereiding dan in de executie. Dat vergroot de kans op succes met vele procenten. Wie het belang van de klant echt voor ogen heeft accepteert geen politieke deadline, dat wordt beïnvloed door verkiezingsuitslagen, maar zorgt eerst voor transparante producten (een perfecte adviseur met slechte producten is zinloos), goede adviseurs en gelijke rechten/plichten voor alle aanbieders en bemiddelaars. In die volgorde.

Philip - 3 augustus 2011

CFD stelt terecht dat de nieuwe pensioen-opleidingsmodule tegen het kleine intermediair werkt. Indien het de wetgever en de opleiders om het klantbelang en de kwaliteit van advies zou gaan dan zou deze Wft-module niet in haar huidige voorgesteld vorm tot stand dienen te komen. Discriminerende maatregelen t.a.v. het kleine intermediair: 1. Een feitelijk leider met klantcontact krijgt 2 jaar de tijd, daar waar een feitelijk leider zonder klantcontact 3 jaar de tijd krijgt om aan de nieuwe opleidingseisen te voldoen. Duidelijk een discriminerende werking van het kleine intermediair. 2. Een adviseur die geen leidinggevende is hoeft niet aan de opleidingseisen te voldoen. Komt veel voor bij grote bedrijven dus ook weer een discriminerende maatregel t.o.v. het kleine intermediair. 3. Bedrijven met meer dan 50 medewerkers hoeven het diploma helemaal niet te hebben. Een duidelijke discriminerende werking van het kleine intermediair. Drie grote uitzonderingen dus die in het voordeel van grote adviesbedrijven uitvallen en het kleine adviesbedrijf zwaar benadelen. CFD stelt dan ook terecht dat de nieuwe pensioen-module met name het kleine intermediair discrimineert. Wanneer de overheid en de opleidingsinstituten het deskundigheidsniveau wil verhogen dan dient unaniem voor elke adviseur dezelfde opleidingseisen te gelden, ongeacht het aantal medewerkers van de onderneming en of men nu wel of geen feitelijk leider is. Het gaat immers om vergroten van het kennisniveau en dat wordt niet bepaald door de omvang van de onderneming.

Kees Van Balen - 2 augustus 2011

Gommer demoniseert met zijn uitspraken een beroepsgroep om eigen gewin. Hij beschuldigt de tussenpersoon anno 2011 van onvoldoende professioneel zijn. Het belang van klanten wat hij noemt is daarbij een grote overdrijving. De klant is nooit in dit dossier gehoord, dat ze niet langer kunnen wachten is zijn perceptie. Dat kleinere intermediaire kantoren keuzes zullen moeten maken is logisch, maar dat dient dan niet in te houden dat ze gedwongen worden om deze advisering binnen een kort tijdbestek te verlaten. Baelemans bedrijft ook politiek en zegt impliciet hetzelfde als Gommer en gooit het geheel op het belang van de klant. Wat dat belang van de klant feitelijk inhoudt is daarentegen totaal niet aan de orde gesteld. Jordens zorgt voor het hoogtepunt van de aantijgingen tegen het kleine intermediair en durft zelfs te roepen dat er schadelijke adviezen worden uitgebracht. De grootste vuilspuiter van het driemanschap. Gommer, Baerlemans en Jordens spreken dezelfde taal en zijn met elkaar gepromoveerd tot meester verdaaiers.

Christiaan - 2 augustus 2011

Allereerst ben ik niet bang. Laat maar komen. Diploma meer of minder zijn we nu wel gewend en vind ik ook alleen maar goed. Maar inderdaad zoals de vorige reaguurder al stelde: opleidingsinstituten die vinden dat het zo snel mogelijk moet worden ingevoerd? Ja, duh, zou ik ook vinden als het mijn handel was.

Susan - 2 augustus 2011

Ik sluit mij aan bij bovenstaande reactie. Het intermediar wordt wederom gewoon gepasseerd, terwijl deze juist de partijen zijn die nú en ook straks weer verantwoordelijk zijn voor goed pensioenadvies. Het is slikken of stikken. En laten we eerlijk wezen, niet alleen een pensioenadvies dient het klantbelang, maar ook de performances van de pensioenuitvoerders , dus laten we nu de utopie hebben dat "het pensioenprobleem" helemaal is oplost als alle pensioenadviseurs binnen - no time - hoog opgeleid zijn. Bovendien, ik ben al hoog opgeleid. Hoe hoog moet ik gaan eigenlijk.

Luis in de pels - 2 augustus 2011

Inderdaad gaat het er alleen maar om, dat de opleidings-/ exameninstituten zsm weer hun zakken kunnen gaan vullen met cursus-/ examengeld. Wat mij trouwens opvalt is dat er bij die opleidingsinstituten nogal wat schijnheilige 'leraren" werkzaam zijn die zich op grote schaal schuldig hebben gemaakt aan de verkoop van aandelenlease- en woekerpolissen. Die hebben inmiddels de zinkende schepen verlaten of vullen hun sterk teruggelopen resultaten nu aan door ons iets te leren???? Hevig frustrerend vind ik dat. De heer Mourits heeft trouwens al die tijd ook weer lekker twee petten op gehad. Het grootste gevaar voor oudedagsvoorzieningen is dat er, op voorstel van de werkgevers, overheid en de bonden straks onbeperkt beleggingsrisico mag worden gelopen met pensioengelden. Vervolgens worden deze risico's volledig neergelegd bij de werknemer: u weet wel, die man of vrouw die totaal geen verstand heeft van beleggingen en wellicht nu al ieder dubbeltje moet omdraaien om rond te komen. Als adviseur heb je altijd geleerd dat je in dergelijke omstandigheden absoluut geen opbouw via beleggingen zou moeten adviseren, maar de overheid e.d. geven hiervoor straks alle ruimte. Daarin schuilt inderdaad het echte gevaar. Oh en 70% opbouw is opeens ook niet meer heilig? Nou wel voor de hierboven omschreven groep en daar hebben de meeste mensen mee te maken. Dat er ruim voldoende tijd wordt gegeven om bedrijfsmatig te anticiperen op al deze adhoc regelingen is grote onzin. Er is de afgelopen jaren zoveel shit over onze branche uitgestort dat we constant achter de feiten aanlopen. Door de lakse houding van verzekeraars is de woekerpolisaffaire ook nog steeds niet verantwoord af te ronden. En nu weer dit!!!!! Heer Mourits, ik dacht toch echt dat ook u (Adfiz/ Fidin) had gepleit voor rust binnen de branche en eerst eens te bezien wat al die nieuwe maatregelen voor effect zullen hebben, maar het houdt maar niet op.

Rene - 2 augustus 2011

Het gaat niet om het belang van de klant, het gaat om opleidingsgeld en examengeld voor de opleidingsinstituten. Simpel maar waar.

Willem van Spronsen , secretaris Commissie CFD - 2 augustus 2011

Enige nuance is hier zeker gewenst. De Commissie is voor een goed kennisniveau van de pensioenadviseur. Wel heeft ze gesteld dat de overgangstermijn om aan de opleidingseisen te voldoen een onredelijkheid in zich draagt. Zo mag een feitelijk leider zonder klantcontact er een jaar langer over doen om aan de gestelde opleidingseisen te voldoen. Wat die opleidingseisen precies inhouden dient nog te worden vastgesteld, aldus een groot landelijk opleidingsinstituut. De argumenten om veranderingen overhaast in te voeren mis ik in deze hele opgeworpen discussie. In ieder geval zullen goede argumenten dat dienen te ondersteunen. Nu wordt er een termijn van 2 en 3 jaar voorgesteld. Voor een overgangstermijn van vijf jaar valt daarom ook veel te zeggen. Om dat direct als onzin te bestempelen zonder daar eerst de dialoog over te zoeken is niet waar de bedrijfstak (het totale intermediair) mee is gediend.

Peter Koolwijk - 2 augustus 2011

Al zo’n veertig jaar geleden was het Rolinco-plusplan duidelijk over de in te houden kosten. : zo’n 30% De rest 70% zou worden belegd.De consumentbond was lovend over dit verzekeringsproduct. “Eindelijk duidelijkheid” was de algemene beoordeling. Veel verzekeringsmaatschappijen gingen over tot de contractuele overrente deling (c .o.d.) Ook hier werd duidelijk omschreven wat voor belegging werd afgezonderd en welk deel van de premie er aan overlijdingsverzekering/ vrijstelling bij arbeidsongeschiktheid en overige kosten werd besteed. In die tijd werd een prognose rendement van 8% als zeer realistisch beschouwd. Het intermediair vertrouwde op deze prognoses, mede omdat de verzekeraars die in hun offerte vermeldden. De hypotheekrente overigens, was toen ook aanzienlijk hoger. Het garantiekapitaal ging gewoon uit van 4%. De aflossingspolis werd op 100% van de lening gezet. Het liep pas uit de hand, toen geldverstrekkers genoegen namen met polissen die slechts een gedeelte van de schuld op de einddatum gegarandeerd konden aflossen (bijv. 70% als er geen winst zou zijn) Met de beste opleiding ter wereld zou het de tussenpersoon niet zijn gelukt om de cliënt te bewegen om 100% gegarandeerd kapitaal te verzekeren! In de afgelopen jaren stortten de te behalen rendementen ineen. De schuldenaar bleef zitten met 30% niet afgeloste schuld, terwijl hij verwachtte een forse overwaarde in zijn polis te kunnen effectueren. De Telegraaf vond het begrip “woekerpolis” uit : tot 30% kosten op een verzekeringsproduct! Dat dit al decennia het geval was en in eerste instantie zelfs als “helder” werd beoordeeld was verder geen discussie punt meer. Als hoofd schuldige van dat “woekeren” werd (en wordt) het intermediair aangewezen, terwijl de man/vrouw slechts de offertes van de als degelijk bekend zijnde maatschappijen kon aanbieden. Als oplossing is gekozen om het “niveau” van het intermediair op te krikken. Vervolgens zien we hongerige opleidingsinstituten om deze taak op zich te nemen, uiteraard tegen een goede vergoeding en door verplichtstelling door de overheid af te dwingen. Hoe eerder hoe liever. Een integer adviseur, die niet de alleen maar naar provisie kijkt maar samen met de cliënt naar de juiste oplossing zoekt heeft voldoende niveau. Die ethische instelling is van belang maar daar hebben we andere opleiders voor nodig dan fiscalisten, actuarissen of welke zelfbenoemde goeroe dan ook. Terzijde: ook ik ben een tegenstander van provisie. Maar dan wel adviezen met een redelijke vergoeding laten honoreren.