Een ezel stoot zich in het gemeen…
Al sinds 1993 doet moneyview onderzoek naar financiële (retail)producten en probeert ze die producten vergelijkbaar en transparant te maken. In die 23 jaar zijn er wat dit betreft grote stappen voorwaarts gemaakt. Sinds een jaar richten we ons vizier ook op de pensioenfondsen, onder de noemer van The Pension Rating Agency (TPRA). Het is alsof je twintig jaar terug in de tijd gaat, waarbij de parallellen verbluffend zijn. Daarvan hier een voorbeeld.
Zoals bekend verkeren veel pensioenfondsen in financieel zwaar weer. Door historisch lage rentestanden moeten de pensioenfondsen nu meer geld aanhouden om hun verplichtingen te kunnen dekken en is de dekkingsgraad van de meeste fondsen de afgelopen jaren flink onderuit gegaan. De definitie van de dekkingsgraad is nu echter gewijzigd en vanaf dit jaar worden opeens potjes meegenomen in de dekkingsgraad die hier niet thuishoren. Vooral met de voorziening voor risico deelnemers – de zogenoemde (beschikbare) premieregeling – wordt een oneerlijke truc uitgevoerd door deze in de dekkingsgraad op te nemen.
De premieregeling bij pensioenfondsen werkt doorgaans namelijk zo: een deelnemer kan (meer) pensioen bijsparen via een aparte optie voor deelnemers die met extra spaarcentjes wel wat meer risico willen lopen in de hoop op een hoger rendement. Het pensioenfonds fungeert hier als een beleggingsfonds. De deelnemer koopt geen vaste pensioenaanspraken in, maar hoopt dat het fonds dit geld goed belegt opdat het ingelegde vermogen meer waard wordt. In deze regeling geeft het fonds geen garanties. Het overige vermogen van het fonds wordt niet aangewend om dit extra pensioen op peil te houden, mochten de beleggingen verlies lijden. Daar staat tegenover dat het bijgespaarde vermogen ook niet wordt aangewend om in financieel noodweer de verplichte voorzieningen uit de uitkeringsregeling voor risico fonds te financieren, die vaak het leeuwendeel uitmaken van de voorzieningen die fondsen op hun balans hebben staan. Tenminste, zo werkte het altijd.
Nu worden ineens schijnbaar de schotten tussen deze potjes weggenomen. Dat kan twee dingen betekenen. Ofwel de dekking van de pensioenverplichtingen wordt kunstmatig en verkeerd gepresenteerd óf het vermogen in de premieregeling kan vanaf nu – tegen alle bestaande afspraken in – toch wél worden aangewend om de pensioenen uit de uitkeringsregeling te financieren.
Dit laatste is nauwelijks voorstelbaar. Het zou immers betekenen dat de bijspaarders wél de lasten krijgen van de collectiviteit, terwijl zij er nooit de lusten van kregen. Een dergelijke vorm van oplichting wordt vast niet gepikt door de bijspaarders. Deelnemers aan de premieregeling kunnen wellicht overgehaald worden om hun bijspaarpotje beschikbaar te stellen als hun pensioenaanspraken in de uitkeringsregeling (die zij vrijwel altijd ook hebben) daardoor niet gekort hoeven te worden. Maar de effectiviteit van een dergelijke noodgreep is zeer twijfelachtig. Bovendien wordt van deze deelnemers dan meer gevraagd (namelijk: dubbel risico) dan van alle anderen, ten bate van de gehele collectiviteit. Dat is op zijn minst een hele ‘bijzondere’ vorm van solidariteit…
Wat blijft er dan over? Dat dit een oneigenlijke rekenkundige manier is om de dekkingsgraad van fondsen dichter bij de 100 te brengen. Voor noodlijdende fondsen betekent dit dat onvermijdelijke kortingen misschien nog iets langer kunnen worden uitgesteld, met risico op meer financiële averij voor het fonds. En voor vele andere fondsen waarbij de dekkingsgraad nog steeds (ruim) boven de 100 ligt, betekent het dat de kans op indexeren de komende jaren onterecht weer iets kleiner is geworden.
We kennen intussen allemaal de verhalen over verzekeraars die hun beloftes niet na zijn gekomen, wat tot een enorme vertrouwensbreuk heeft geleid. Het zou een kleine ramp zijn als onze pensioenfondsen hetzelfde onzalige pad inslaan. Fondsbestuurders maar vooral de politiek staan derhalve voor de schone taak zich niet twee maal aan dezelfde steen te stoten.
‘Fondsen gedwongen om op een oneigenlijke manier de dekkingsgraad dichter bij de 100 te brengen’
Reactie toevoegen
Editie
Meer over
"Grote premieverschillen voor oudere automobilisten"
Ondanks dat vaak wordt gedacht dat oudere verzekeringnemers beter kunnen blijven zitten bij hun huidigeverzekeraar, kan het toch flink lonen om premies met elkaar...
Kosten betaalrekeningen fors gestegen
De kosten van een betaalrekening voor particulieren zijn de afgelopen jaren verhoudingsgewijs aanzienlijk toegenomen, zo blijkt uit onderzoek door MoneyView. De...
(Martin Koot, MoneyView, in VVP 3-2024) U kunt uw schouders ophalen en denken dat het met de actieve provisietransparantie zo’n vaart niet zal lopen. Het...
Schimmigheid over portefeuille ‘laten beleggen’
(Dion van der Mooren, MoneyView, in VVP 2-2024) Zeker voor mensen die zich niet willen verdiepen in alle losse beleggingsmogelijkheden die een normale beleggingsrekening...
Gemiddelde opstalpremie in vijf jaar gestegen met 40 tot 50 procent
Sinds 2019 is de gemiddelde premie van een opstalverzekering gestegen met 40 procent, zo blijkt uit onderzoek door MoneyView. Voor vrijstaande woningen is de stijging...
MoneyView maakt vergelijking woonlastenverzekeringen eenvoudiger
MoneyView heeft haar premievergelijker AeQuote Woonlastenverzekeringen uitgebreid met de Premie/Uitkering Verhouding (PUV). De PUV is één getal, waarmee...
NNEK en Semmie verslaan grootbanken op voorwaarden
NNEK en Semmie hebben zich gevoegd bij de grootbanken als het gaat om de beste voorwaarden voor beleggingsverzekeringen, zo blijkt uit de MoneyView ProductRating...
MoneyView: "Assurantiebelasting op reisverzekeringen ratjetoe"
De assurantiebelasting op reisverzekeringen is in de praktijk een onnavolgbaar ratjetoe. MoneyView stelde een min of meer vergelijkbaar pakket samen met bij reisverzekeringen...
MoneyView in VVP 2-2024: “Onbegrijpelijk dat dit anno 2024 nog kan”
“Als je nu kijkt wat voor producten ‘laten beleggen’ er worden aangeboden en welke informatie hierover voorafgaand aan het openen van zo’n...
Stijging spaarrente zwakt weer af
Na een jaar waarin de spaarrentetarieven een enorme stijging hebben laten zien bij zowel de dagelijks opvraagbare spaarrekeningen (DOS) als lange termijndeposito’s...