Geen verplichte ORV goed voor de portemonnee?

1. 20 november 2020, door Christel Van Bommel-versluijs
2. 1 reactie

Sinds het provisieverbod moet de klant de adviseur rechtstreeks betalen voor financieel advies. Er wordt vooraf afgesproken, en als het goed is: vastgelegd, over welke producten de klant advies krijgt en wat de klant daarvoor moet betalen. Een hypotheek, een overlijdensrisicoverzekering en eventueel een woonlastenbeschermer. De ene adviseur rekent een vast bedrag voor het totale financiële advies. De andere adviseur brengt het advies en de bemiddeling voor de producten apart in rekening. Hoe dan ook, het maakt voor de omzet van de adviseur nu niet meer uit of het verzekerde kapitaal een deel van de hypotheek afdekt, of volledig. De klant betaalt een vaste prijs.

In de meeste gevallen was ook het verplicht om een ORV af te sluiten. Zeker als het een hypotheek met NHG betrof. Maar ook dat is inmiddels niet meer nodig. Nu blijkt dat er gelijk minder ORV’s worden afgesloten. Hoe kan dat? Denken adviseurs dan: het is niet meer verplicht, dus ik sluit geen ORV meer? Of denken adviseurs die een totaalprijs rekenen voor financieel advies: hé, geen verplichte ORV meer. Dat scheelt tijd. En ik breng nog steeds hetzelfde tarief in rekening, dus houd ik er meer aan over? Of is het juist de klant die denkt: laat die verzekering maar zitten. Scheelt mij in mijn maandlast?

Het draait om de klant

Ook in dat laatste geval gaat er mogelijk iets mis bij het advies. Het gaat er namelijk om dat wanneer er met een klant is afgesproken een volledig financieel advies te geven over een hypotheek, de adviseur de risico’s die mogelijk (financiële) consequenties hebben voor de klant inzichtelijk maakt. Dit betreft niet alleen het risico van overlijden, maar ook de risico’s van arbeidsongeschiktheid, werkloosheid, einde relatie en pensioen. En dat hij daarbij in kaart brengt welke risico’s de klant wil en kan lopen, zoals vastgelegd in het klantprofiel.

Natuurlijk zijn er klanten bij wie er geen of weinig financiële gevolgen zijn voor hun nabestaanden na overlijden. Omdat er voldoende inkomen of vermogen is, omdat er al een voorziening bij overlijden getroffen is, of om welke goede reden dan ook. Dan kan het een prima advies zijn om geen verzekering af te sluiten. Maar de reden dat de klant bij de inventarisatie aangeeft geen verzekering te willen, is geen vrijbrief voor de adviseur. Die moet altijd de financiële gevolgen van overlijden in kaart brengen, de klant glashelder op die gevolgen wijzen en een passende oplossing bieden om die gevolgen af te dekken. Of zelfs meerdere oplossingen, want er is vaak meer dan één manier om risico’s te beperken. Pas dan is het aan de klant om te beslissen of hij het overlijdensrisico wel of niet wil afdekken met een verzekering. Op basis van het advies kan hij die keuze weloverwogen maken.

Hoe dan ook, wel of geen overlijdensrisicoverzekering is altijd afhankelijk van de persoonlijke en financiële situatie van de klant. Niet van die van de adviseur.

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen 

Meer over

• Christel van Bommel