Transitievergoeding verandert

1. 9 oktober 2018
2. 0 reacties

Deze wijzigingen zouden in werking moeten treden met ingang van 1 januari 2020. Op 20 juli 2018 is reeds een aantal wetswijzigingen in het Staatsblad gepubliceerd. Het gaat hierbij om wijzigingen die in bepaalde situaties een compensatie of beperking van de transitievergoeding mogelijk maken. De wijzigingen hebben betrekking op Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek en de Wet financiering sociale verzekeringen. Hieronder een korte uitleg van het toepassingsgebied waarop de wijzigingen betrekking hebben en de aanpassingen rond de hoogte van de compensatie.

Toepassingsgebied

Als een werknemer langdurig ziek wordt, dan is de werkgever verplicht het loon gedurende maximaal 104 weken door te betalen. Daarnaast moet de werkgever voldoende re-integratie-inspanningen verrichten conform de Wet verbetering Poortwachter. Uiteraard zorgt dit voor een kostenpost bij de werkgever. Als na 104 weken loondoorbetaling blijkt dat de werknemer nog steeds arbeidsongeschikt is en de werkgever heeft geen passend werk voorhanden, dan kan de werkgever ontslag aanvragen bij het UWV. De werkgever is dan een transitievergoeding verschuldigd. De overheid wil de kosten voor de werkgevers bij het einde van het dienstverband na langdurige arbeidsongeschiktheid verlagen, zonder dat de rechten van de werknemers geschaad worden.

Daarnaast zijn werkgevers een transitievergoeding verschuldigd als een werknemer wordt ontslagen in verband met bedrijfseconomische omstandigheden. De ontslagaanvraag wordt bij UWV ingediend, omdat de werkgever een noodzakelijke kostenbesparing wil realiseren. Het vervolgens moeten betalen van een transitievergoeding draagt dan niet bij aan het realiseren van bestendige arbeidsrelaties, aldus de overheid. Onder ontslag in verband met bedrijfseconomische redenen wordt overigens mede verstaan ontslag in verband met het beëindigen van het bedrijf.

Hoogte compensatie

De werkgever krijgt een compensatie van de betaalde transitievergoeding én de eventueel gemaakte transitie- en inzetbaarheidskosten. Een werkgever mag deze kosten onder voorwaarden in mindering brengen op de transitievergoeding. Ook deze kosten worden dus door het UWV gecompenseerd. De hoogte van de compensatie wordt op een aantal punten echter beperkt:

 

• De periode waar de compensatie over wordt berekend, eindigt na twee jaar ziekte. Na deze twee jaar hoeft de werkgever het loon immers niet meer door te betalen. De periode van de opzegtermijn blijft daarmee buiten beschouwing;
• De compensatie is niet hoger dan het aan de werknemer tijdens ziekte betaalde brutoloon;
• Als de werkgever een loonsanctie opgelegd heeft gekregen, omdat hij onvoldoende re-integratie-inspanningen heeft geleverd, dan telt deze periode niet mee;
• De compensatie bij beëindiging van het dienstverband met wederzijds goedvinden is alleen maar van toepassing als de reden van ontslag gelijk is aan een wettelijke reden waarbij recht zou bestaan op een transitievergoeding.

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVP

Toevoegen 

Editie

• VVP 9 oktober 2018

Meer over

• lindenhaeghe
• inkomen