Echte helden dragen maskers! (Blog Lindenhaeghe)

Esther Vuijsters nieuw 2018 200

(door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) “De waarde van een glimlach is hoger geworden”, schreef Babs Gons onlangs in haar (Parool-)column. (Voor wie Babs niet kent: ze schreef onder andere het briljante gedicht ‘Als je niet gaat stemmen’ en is een kei in spoken word-performances, echt je moet haar eens gaan zien!).

In de betreffende column legt Babs uit dat een glimlach dezer dagen niet meer vanzelfsprekend (of: gratis) is. Niet om te schenken, niet om te ontvangen. Dat komt, zegt Babs, omdat we momenteel tamelijk argwanend in het leven staan. Immers: in iedere toevallige passant (of collega/klant/relatie/…) schuilt een potentieel coronagevaar. Om nog maar te zwijgen van het risico dat een close encounter met eens soortgenoot met zich meebrengt.

 En de regels he, oh, de regels! Waar we elkaar normaliter met een vriendelijk gezicht tegemoet traden, stralen we nu allen ‘Afstand houden!’ uit. Zo gaat het op straat maar ook in het bedrijfsleven. En dat is begrijpelijk. Het is hoe de overheid ons nu ‘opvoedt’, het is verankerd in de framing van de regels die ze ons meegeven. Want zeg nou zelf, voelde jij je de afgelopen tijd Koning wanneer je een winkel binnenkwam en direct om je oren werd geslagen met ‘Houd afstand!’ (lees: je bent eng!) en ‘Volg de looprichting!’ (lees: geen vrijheid!) en ‘Maximaal tien mensen in deze winkel!’ (lees: niet welkom!). Of wanneer je werd teruggestuurd omdat je geen mandje gepakt had? Of vergeten was je handen te ontsmetten? Nee, het concept ‘je welkom voelen’ lijkt iets uit een ver verleden.

De waarde van een glimlach

En juist daarom is de column van Babs Gons zo waar. En zo belangrijk. Want inderdaad, de waarde van een glimlach IS hierdoor hoger geworden. Want hoewel er geen enkele regel is die ons verbiedt te glimlachen of om de boodschap op een andere manier te brengen, volgen we nu allemaal onze strenge ‘ouders’. Dat is jammer (voor de sfeer) en onnodig (van een glimlach krijg je geen corona) maar… het biedt ook kansen (voor de ondernemer).

Zo zag ik ergens een poster hangen met de tekst: ‘Wij geven elkaar geen handen maar begroeten elkaar met een leuke lach!’ Ik voelde me er meteen thuis. En wat denk je van de speciale kinder coronacampagne in België, met slogans als ‘Echte helden dragen maskers!’ en ‘Ik help beestjes om zeep!’. Daar word je toch blij van? Of kijk naar de horeca: daar blijven ze vriendelijk, ook al worden zij heel hard getroffen. Het is niet voor niets dat mensen moord en brand schreeuwen als je aan de horeca komt. Als ze ergens de waarde van een glimlach begrijpen…

Afijn. Het is een moeilijke tijd. Dat is een feit. En de regels naleven is van groot belang. True. Maar c’est le ton qui fait la musique en van teveel mentale afstand wordt ook niemand beter. Dus haak ik aan bij de column van Babs; de waarde van een glimlach is hoger geworden. Doe er je voordeel mee. Op straat en in je bedrijf. En moeten we straks allemaal mondkampjes gaan dragen, bedenk dan dat je óók met je ogen kunt lachen. Of denk Belgisch: alle helden dragen maskers!

Reactie toevoegen

 
Meer over
Innovatie? Zeker. Maar ook: behoud het goede

Innovatie? Zeker. Maar ook: behoud het goede

(Blog door Ewald Bary, algemeen directeur Lindenhaeghe) ‘Partners voor het leven’, is voor mij de zakelijk variant van ‘vrienden voor het leven’....

Van lockdown naar locked in

Van lockdown naar locked in

(door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Tijdens de coronacrisis en de bijbehorende lockdowns riepen we allemaal het hardst dat we hybride gingen werken en dat het...

Gewoon ergens beginnen

Gewoon ergens beginnen

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) 1 april: PE-periode afgesloten. Coronamaatregelen voorbij - alleen nog mondkapjes in het ziekenhuis volgens mij -, we...

Miep Miep Zoeffff: Road Runner vs Stap Sjezer

Miep Miep Zoeffff: Road Runner vs Stap Sjezer

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Afgelopen week moest ik regelmatig aan Road Runner denken. Road Runner, de snelle Loony Tunes renkoekoek die altijd alweer...

Met je tengels aan andermans pegels

Met je tengels aan andermans pegels

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Het einde van de PE-periode nadert en dat is aan alles te merken. Trainingen zitten vol, examenplekken gaan hard en de...

Zo willen we toch niet met elkaar omgaan?! (Blog Lindenhaeghe)

Zo willen we toch niet met elkaar omgaan?! (Blog Lindenhaeghe)

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Voor 2022 had ik een krachtige blog in gedachten. Iets dat zou inspelen op vertrouwen in de mensheid en al het goede om...

Regel jij dat ff voor mij? (Blog Lindenhaeghe)

Regel jij dat ff voor mij? (Blog Lindenhaeghe)

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Tijdens het in elkaar zetten van het Leen Bakker-bed en de Billy-boekenkast op de nieuwe kamer van Studerende Dochter,...

Stilstaan is achteruitgaan (blog Lindenhaeghe)

Stilstaan is achteruitgaan (blog Lindenhaeghe)

(door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Stilstaan is achteruitgaan. Sommige uitdrukkingen worden zó vaak gebruikt dat ze wel waar móeten zijn. Toch? Niet...

Gedeelde besluitvorming (blog Lindenhaeghe)

Gedeelde besluitvorming (blog Lindenhaeghe)

(Blog Lindenhaeghe door Esther Vuijsters) Onlangs las ik een artikel over ‘gedeelde besluitvorming’. Over hoe belangrijk het is om samen met de klant...

Verhalen, haakjes en bruggetjes (blog Lindenhaeghe)

Verhalen, haakjes en bruggetjes (blog Lindenhaeghe)

(door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) In het artikel Zo krijgt je bedrijf een ziel (onderdeel van Lindenhaeghe On Tour) zoomt Willem Vreeswijk in op het woord...