Adviseur kan opzegging nazorgovereenkomst niet weigeren

1. 8 januari 2020
2. 0 reacties

Een financieel adviseur kan het opzeggen van een nazorgovereenkomst door een consument niet uitsluiten, zo concludeert de Geschillencommissie van Kifid uitspraak GC 2020-017.

De Commissie: "Sluit de consument met een financieel adviseur een overeenkomst voor nazorg die verder gaat dan de wettelijke nazorgplicht, dan is dat een ‘overeenkomt van opdracht’. Voor een dergelijk contract geldt dat partijen dat kunnen opzeggen met inachtneming van een redelijke opzegtermijn. De Geschillencommissie concludeert dan ook dat uitsluiting van het opzeggen van de beheerovereenkomst niet houdbaar is. Deze bepaling in de ‘opdracht van dienstverlening’ mag niet worden toegepast. De Geschillencommissie vindt in deze omstandigheden en bij het ontbreken van een opzegtermijn in de beheerovereenkomst een opzegtermijn van één maand redelijk. De overeenkomst waarvoor beheerkosten in rekening worden gebracht is per 20 september 2017 geëindigd; dat is een maand na de opzegging door de consument. De financieel adviseur moet de in rekening gebrachte beheerkosten vanaf 20 september 2017 aan de consument terugbetalen. In totaal komt dit neer op zo’n 300 euro."

Onderscheid

De Geschillencommissie maakt een onderscheid tussen de wettelijke nazorgplicht en meeromvattende nazorg, waarover een financieel adviseur en zijn klant onderling afspraken kunnen maken. Voor de wettelijke nazorg mag de financieel adviseur geen kosten in rekening brengen. Op grond van de Wft is de adviseur verplicht in het kader van doorlopende nazorg de consument te informeren over belangrijke wijzigingen in de informatie, zoals gegeven bij het eerste advies of de bemiddeling. Deze wettelijke nazorg is beperkter dan de extra nazorg waarover partijen een overeenkomst kunnen sluiten.

Met de beëindiging van de ‘opdracht van dienstverlening’ eindigt nadrukkelijk niet de wettelijke nazorgplicht van de financieel adviseur, waarvoor de adviseur geen kosten in rekening mag brengen.

De Geschillencommissie wijst in haar uitspraak op de mogelijkheid dat de financieel adviseur met betrokken financiële dienstverlener (meestal de bank of de verzekeraar) afspreekt dat de nazorgplicht bij de financiële dienstverlener komt te liggen. De wet op het financieel toezicht biedt hiervoor ruimte. Daarmee eindigt dan de relatie tussen adviseur en consument voor het betreffende financiële product en eindigt ook de wettelijke nazorgplicht van de adviseur tegenover de betrokken consument.

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen 

Abonnement aanvragen