DNB: verkleinen kostenverschil tussen koop en huur werkt welvaartsverhogend

Albert van der Poll - Van der Poll Financiële Diensten 8 januari 2021

Het verkleinen van het kostenverschil dient vertaald te worden met "eigen woning bezit wordt duurder gemaakt" Zo lang de woningmarkt nog gekenmerkt wordt door een grote schaarste zal dit geen enkel dempend effect hebben op de huren. en ook geen verlagend effect op de prijsniveau's van koopwoningen. Dus gaan ook de huren niet omlaag, en als die al omlaag zouden gaan is dat bepaald geen stimulans voor investeerders in huurpanden. Die investeerders zijn ook erg vaak geen bouwers, zij kopen een bestaande woning en gaan deze voor een flink bedrag verhuren, eventueel krijgt de huurder een huurtoeslag. Laten we in de vrede de woningstichtingen die vermaledijde verhuurdersheffing laten gebruiken voor het bouwen van fatsoenlijke sociale huurwoningen. Dan doe je iets aan de oorzaak van het probleem: er zijn veel te weinig huizen. De welvaart en niet onbelangrijk het welZIJN van mensen gaat er enorm op vooruit als zij betaalbaar wonen in een prettige omgeving. Laat onverlet dat we misschien wel eens iets moeten met de eigen woning, de renteaftrek - is toch gering nu- en de complexe wet- en regelgeving in totaliteit. Maar een stuurmiddel voor de woningmarkt zal dit niet zijn.

H. Goor - Schröder AdviesGroep BV 8 januari 2021

Blijkbaar worden bij de fiscale verschillen door OZB-belasting niet in de vergelijking mee genomen. Deze gemeentelijke belasting vliegt overal omhoog, omdat het de enige inkomstenbron van gemeenten is om het gat te dichten dat ontstaat door de tekorten in het sociaal domein. Ook in deze schijnt het dat er niet bepaald sprake is van een "level playing field". Investeren is net als ondernemen een risico en daar hoort volgens een aantal ambtelijke instanties vooral geen beloning bij voor het nemen van risico's. Zeker in gemengde wijken is het nog steeds zichtbaar waar de kopers wonen en waar de huurders zich ophouden, de goede niet te na gesproken.

C.A. de Bruin - Bureau mr. de Bruin 8 januari 2021

Een bedenkelijke redenering als je het mij vraagt. In elk geval het zoveelste proefbalonnetje op de route naar het defiscaliseren van het eigen woning bezit. Op zich kan dat, maar betrek er dan wel alle aspecten in. Als eerste: De overheid heeft al decennia lang als gewoonte om zodra een grote groep mensen in één categorie zit, daar een of andere vorm van belastingheffing op los te laten. Dat is zo met de erfbelasting (iedereen gaat immers dood), dat is zo met de BTW (iedereen koopt immers van alles) en dat is zo met inkomen (omdat iedereen op de een of andere manier dat heeft). En later is daar ook het wangedrocht eigenwoningforfait bijgekomen, omdat ook dat makkelijk toe te passen is. Alleen al daarom heb ik nou niet direct heel veel vertrouwen in de mededeling dat de extra belastingopbrengsten van deze voorgenomen defiscalisering, andere belastingen zullen doen dalen. Vervolgens: woningprijzen worden niet opgedreven door belastingvoordelen. Het belastingvoordeel bestaat voornamelijk uit de aftrekbare rente en daar is de afgelopen jaren niet veel voordeel mee gehaald en dat zal nog wel even zo blijven. En toch stijgen de woningprijzen. Een belangrijke oorzaak daarvan is een tekort aan betaalbare woningen, waaronder ook betaalbare huurwoningen. De overheid bouwt per jaar zo’n 75.000 woningen te weinig. En in plaats van daar eindelijk eens iets aan te gaan doen, en de beschikbare huurwoningvoorraad te laten toekomen aan degenen die daar al jaren op wachten (in plaats van aan allerlei anderen die door ons overheidsbeleid ineens snel een woning moeten hebben), gaan we klimaat-hobby plegen, waardoor de bouwplannen die er eindelijk zijn, gefrustreerd worden door stikstof-perikelen. Dáár zitten de problemen, meneer Knot, en niet bij de mensen die aan reguliere bezitsvorming doen. Tenslotte begrijp ik de quote niet waar het verband wordt gelegd tussen lagere woningprijzen en gevraagde huurprijzen. Verhuurders kunnen geen gebruik maken van renteaftrek, dus dat punt speelt niet bij het bepalen van een huurprijs. Zo al een verlaging van de gemiddelde koopprijs zou ontstaan, maakt dat voor de verhuurder niets uit en zal dat dus ook niet tot een aanpassing van de huurprijs leiden. Zou het wellicht kunnen zijn dat dit aflevering zoveel is van een steeds verder gaande nivellering? En dat dat met het oog op de verschuivingen die de laatste tijd binnen het politieke krachtenveld plaatsvinden, niet helemaal toevallig is? Goed voor de economie en zelfs goed voor onze welvaart? Hou alsjeblieft op.