Meenemen hypotheek niet zonder meer mogelijk

Gerda - n.v.t. 21 juli 2022

"de consument en zijn echtgenote hebben in 1998 een hypothecaire lening van 547.000,- bij de bank afgesloten. De algemene voorwaarden voor de particuliere geldlening 2003 zijn hierop van toepassing" : het niet mee kunnen nemen van bijv een hypothecaire lening met spaarhypotheekconstructie eventu - naar een andere (gelijkwaardige) woning op grond van het huidige inkomen, zou dan verstrekkende fiscale gevolgen hebben en als ik 2e kamerlid was zou ik daar kamervragen over stellen. "de consment acht het niet redelijk en billijk dat de bank een nieuwe inkomenstoets toepast als zij de hypothecaire geldlening willen meeverhuizen naar een nieuwe woning. Als zij zouden blijven zitten in de woning, zou een dergelijke toets niet plaatsvinden. Daar ben ik het volledig mee eens. Wanneer een consument gebruik maakt van het overeengekomen recht van 'meenemen' van een hypothecaire (spaar)hypotheek, dan lijkt het me wel logisch dat de geldverstrekkende bank toetst of zij de waarde van het aan haar te verpanden woning onderpand toets, zodat bij niet-nakoming van de verplichtingen door consument, de bank het (nieuwe) onderpand kan verkopen. Jemig, je zou als consument maar steeds hebben gedacht: Ik los mijn (spaar)hypotheek uit 1998 ad 547.000,- met een rentevast periode ad 5,5% niet af want a. dan moet ik boeterente betalen bij de huidige lage rentestand; b. en ik heb een spaarhypotheek onder het oude regime en dan heeft voortijdige beëindiging fiscale consequenties: Wat een bedriegelijke term is die term 'meeneem' hypotheek toch: boeterente betalen door de consument bij vroegtijdige aflossing (is een integere, gegronde verklaring voor te geven door elke consument met enige financiële ervaring); Maar als de consument zijn hypotheek wil voortzetten op een ander onderpand (rentevast peridode in onderhavig geval 1,25%), meent het Kifid dat de bank dit kan weigeren op grond van het huidige inkomen van de hypotheekgevers dd 1998;

Chris de Bruin - Bureau mr. de Bruin 21 juli 2022

Wat mij betreft een volkomen logische uitspraak. Op het moment dat iemand van plan is de oude woning te verkopen en een nieuwe aan te kopen, gaat het reguliere acceptatietraject lopen en dat ziet er bij iemand die binnen 10 jaar voor zijn AOW-datum zit, iets anders uit dan voor iemand die jonger is. Hoe dat dan werkt had de klant bij iedere hypotheekadviseur kunnen horen, maar kennelijk is de gang naar die adviseur niet gemaakt. Het erbij halen van leeftijdsdiscriminatie is ronduit kul, daar heeft het niets mee te maken. Het is niet de leeftijd, maar het inkomen dat hier een rol heeft gespeeld en in veel gevallen een rol speelt. @Paul, je slaat wat mij betreft de plank volledig mis. Ja, banken zijn vaak zo flexibel als gewapend beton, maar in dit geval had de bank gewoon gelijk. En zeker, er zijn veel vitale mensen die na de AOW-datum doorwerken. Bij deze klant was dat overigens (nog) niet het geval. En als het wel het geval zou zijn geweest, zou er sprake moeten zijn geweest van een bestendig inkomen uit dat loondienstverband gedurende tenminste 10 jaar. De vraag is of iemand dat kan aantonen en daarnaast maakt de contractsvrijheid (voor de bank) het aannemelijk dat zelfs daarmee geen rekening wordt gehouden (dat inkomen kan immers zomaar ophouden bij een ouder iemand) en alleen naar het pensioeninkomen wordt gekeken.

Paul Schoo - Platter-Schoo FD 21 juli 2022

Leeftijdsdiscriminatie valt onder het begrip discriminatie. Art. 1 van de Grondwet: Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of "op welke grond dan ook", is niet toegestaan. En daarmee wordt niet de klei of de zandgrond bedoeld. Dus Kifid, verklaar u nader svp. En ja banken zijn te rigide. Veelal omdat ze over een te laag niveau van arbeidskrachten beschikken. Vinkjes zijn eenvoudiger te zetten dan personeel fatsoenlijk op te leiden. Inmiddels gaan veel arbeidsrelaties na de aow-leeftijd gewoon door. Er zijn veel vitale ouderen. Daar kan best wat soepeler mee omgegaan worden.