Als jij iemand helpt, zul je zelf ook geholpen worden
Diana Dutilh heeft naast financiële planning nog een andere grote passie, die haar voert naar de olympische spelen van rio: als scheidsrechter fungeren bij waterpolowedstrijden. Ondertussen vergeet ze de basis niet en helpt ze ook mensen die – om wat voor reden dan ook – in financiële nood zijn geraakt.
Diana heeft samen met compagnon Roel Bloys en tien medewerkers een praktijk financiële planning in Rotterdam (Dutilh & Bloys, gevestigd in een vleugel van het voormalige gerechtsgebouw aan de Noordsingel). Maar haar leven beperkt zich niet tot financiële planning, hoe gedreven ze daar ook in is. Ze is duidelijk ook gepassioneerd over haar ‘tweede leven’ als internationaal scheidsrechter bij waterpolowedstrijden. Een leven dat haar voert naar de Olympische Spelen in augustus 2016 in Rio de Janeiro.
Dutilh vertelt dat ze haar leven haar financieel planner zo inricht dat ze de ruimte heeft om wedstrijden te fluiten. “Ik werk niet fulltime als financieel planner. Die keuze maak ik bewust. Ik hoef ook niet zo nodig heel veel geld te verdienen; als ik mijn bijdrage lever aan de huishoudpot van mijn gezin, ben ik tevreden. Ik ben ook geen financieel planner om het geld, maar omdat ik graag mensen help. Daar word ik blij van.”
Dutilh & Bloys helpt ook mensen in financiële nood – gratis. In principe betreft het hierbij klanten die in financiële problemen zijn gekomen. “Maar klanten vragen ook wel eens of we iets kunnen betekenen voor familie. Zo werden we gebeld door een klant van ons die had gezien dat de stickers van de Belastingdienst bij haar broer op de deur zaten. Daar was het dus geen vijf voor, maar vijf over twaalf.
“Veel mensen die in financiële nood raken, worden apathisch. Ze maken hun post niet meer open, in de kennelijke hoop dat het probleem uit zichzelf weg zal gaan. En dan stapelen de aanmaningen en dwangbevelen zich snel op. Weglopen voor het probleem is echter het slechtste wat je kunt doen. Om in sporttermen te blijven: de aanval is in dit geval de beste verdediging. Schuldeisers zijn blij als je belt, want er is contact. Dan kun je samen proberen een oplossing te vinden. Maar veel mensen doen dat niet of ze kunnen het niet meer.
“Wij mengen ons nadrukkelijk niet in het traject van de schuldhulpverlening. We proberen vooral om vanuit onze kennis en kunde dingen in gang te zetten. Bovendien is er een grote groep mensen die nooit bij de schuldhulpverlening zal komen.
“Wij zijn toevallig goed in financiële planning en zien het als onze sociale plicht om onze deskundigheid ook in te zetten voor mensen die het even niet zo goed getroffen hebben. Je ziet nogal eens dat mensen door tegenslag – zoals psychische problemen – tijdelijk uit het financiële spoor raken. Eenmaal geholpen, krabbelen ze weer op.
“Ik geloof heilig: als jij iemand helpt, zul je zelf ook geholpen worden als dat nodig is. En wie vindt het niet fijn dat hij geholpen wordt?”
Veel vraag
Dutilh zegde een goede baan bij ABN Amro op om meer ruimte te hebben voor haar ambities als scheidsrechter. Bij toeval ontwikkelde ze zich verder als financieel planner. “Eigenlijk was ik een beetje zoekende, toen een sporter die Olympisch goud had gewonnen in 2008 vroeg om financieel advies. Ik merkte dat er behoefte was aan begeleiding op het financiële vlak en dat mensen bereid waren daarvoor te betalen. Zo rolde ik eigenlijk steeds verder in het vak van financieel planner.
“In 2009 kwam ik tijdens een cursus Roel tegen. Nadat zijn vorige compagnon stopte, ben ik toegetreden.
Want alleen is best wel kwetsbaar; je hebt maar twee handen en één hoofd. We vullen elkaar ook heel goed aan. Roel is rationeler, ik ben meer van de emotie.” “We hebben het druk. Er is een steeds groter wordende groep mensen die willen weten hoe ze er financieel voor staan en of ze toch eerder kunnen stoppen met werken. Dus ik deel de stelling dat financiële planning is voorbehouden aan vermogenden en dga’s niet. Wel maken we voor deze groep geen uitgebreide rapporten, deze mensen willen overzicht en inzicht.
“Wij zien tarieven langskomen van 2.500 tot 3.000 euro voor een financieel plan. Dat gaat deze groep niet betalen. Maar je kunt deze mensen in vijf tot zeven uur prima helpen. En dan hebben ze het geld er wel voor over.”
Topsport
De komende tijd staat voor Dutilh sterk in het teken van de voorbereidingen voor Rio. Want je bent niet zomaar topscheidsrechter. Feitelijk is het ook topsport om scheidsrechter te zijn, zeker op dit niveau. En ook voor scheidsrechters geldt: je bent zo goed als je laatste wedstrijd. Dutilh: “Hoe hoger het niveau, hoe groter de kans dat je een fout maakt. Ik ken collega’s die na een echte fout naar huis zijn gestuurd…” Dutilh speelde zelf waterpolo. Clubs moeten een aantal scheidsrechter leveren aan hun regio. Dutilh ontdekte dat ze het leuk vond om te fluiten. Op dat moment had ze overigens nog niet het gevoel dat ze er een bijzonder talent voor heeft.
Sinds 2010 fluit Dutilh ook internationale wedstrijden.
“Toen heb ik tegen mezelf gezegd: als ik dit doe, dan ga ik ook voor het hoogst haalbare. Dat zit gewoon in mij. En het hoogst haalbare in dit geval zijn de Olympische Spelen.”
Dutilh had niet gedacht dat ze nu al voor de Spelen zou worden gevraagd, zelfs al staat ze ongeveer vijfde op de wereldranglijst van vrouwelijke scheidsrechters bij waterpolo. “Ik kom net kijken. Maar nu ga ik ervoor natuurlijk, al verwacht ik niet dat ik de finale zal mogen fluiten.” Er zijn in Rio 24 scheidsrechters voor het waterpolo en 65 wedstrijden. Per wedstrijd zijn er twee scheidsrechters, dus het zou wel heel vreemd moeten lopen wil Diana niet op z’n minst een aantal wedstrijden mogen fluiten in de poulefase. Of ze ook daarna fluit, zal afhangen van hoe goed ze presteert in de poulewedstrijden.
Misschien is Dutilh wel zo ver gekomen omdat ze wedstrijden niet kapot fluit. Ze interpreteert de regels zo dat er echt gespeeld kan worden. “Het publiek komt voor een wedstrijd, niet voor tijdstraffen. Ik laat duidelijk merken waar de grenzen liggen, maar laat spelers binnen die grenzen de ruimte.
“Eigenlijk doe ik hetzelfde bij financiële planning. Ook daar zet ik regels zo in dat ze dienend zijn aan het spel. De wet schrijft zaken voor, maar het moet natuurlijk wel dienend blijven. Dus stel jezelf steeds de vraag: waarom hebben we deze regel eigenlijk?”
‘Ik ga voor het hoogst haalbare. In dit geval zijn dat de Olympische Spelen’
