Zeven vragen aan... Rens van den Boom

1. 6 juli 2016, door Rens van den Boom
2. 0 reacties

1. Wat drijft je als ondernemer? Heb je een motto?

De veranderende maatschappij is mijns inziens de grootste verandering waarop een ondernemer in deze tijd moet inspelen. Het individualisme en materialisme van de afgelopen dertig jaar maken plaats voor meer met en voor elkaar willen doen. Niet alleen omdat de overheid zich terugtrekt, maar zeker ook omdat de menselijke maat belangrijker wordt.

Ook de snelle ontwikkeling van de techniek werkt deze nieuwe manier van leven in de hand en maakt haar tegelijkertijd mogelijk.

Als persoon en ondernemer ben ik blij met bovenstaande ontwikkeling en als relatief klein financieel advieskantoor in hypotheken en verzekeringen is het mijn drijfveer om in deze veranderende wereld een plek te vinden. Geen speciaal motto, maar wel de echte overtuiging dat alleen 100 procent klantgerichtheid en totaalrelaties dit mogelijk maken.

2. Aan wie neem jij een voorbeeld als ondernemer? Leg uit waarom.

Dat Arno Dolders zich al jaren expliciet uitspreekt voor het onafhankelijke intermediair spreekt mij zeer aan.

En Dennes Roes laat bij de ontwikkeling van Findesk steeds weer zien dat hij begrijpt wat een adviseur nodig heeft en dat software hem daarbij moet helpen.

3. Ben jij als ondernemer ook sociaal betrokken? Hoe?

De sociale betrokkenheid zit er wat mij betreft enerzijds in dat ik mijn klanten vooral wil helpen met antwoord op hun financiële vragen – zonder eerst aan mijn declaratie te denken of me zorgen te maken of ik wel de juiste procedures volg. Mijn interesse in mensen en eigen integriteit staan daarbij voorop. En als lokaal kantoor steunen wij al jaren diverse verenigingen en maatschappelijke doelen.

4. Wat zal de grootste game changer zijn in onze economie?

Door de combinatie van de hierboven aangestipte maatschappelijke ontwikkeling en de snelle ontwikkeling van techniek en automatisering ben ik er van overtuigd dat ons soort kantoren op relatief korte termijn geen bemiddelaar maar hoofdzakelijk adviseur zullen zijn. Hiervoor zal een forse automatiseringsslag nodig zijn. Al dertig jaar probeert de verzekeringsmarkt te standaardiseren. Dat lukt maar niet omdat er op de achtergrond altijd omzetbelangen meespelen.

Net zoals in de auto-industrie – waar niet de fabrikanten maar Apple en Google het voortouw nemen – zal waarschijnlijk ook een automatiseringsbedrijf in het gat duiken dat het niet-samenwerken in onze branche oplevert.

5. Hoe ziet de financiële sector er over tien jaar uit?

Over tien jaar verwacht ik dat er geen verzekeraars meer zijn die zich nog als fabrikant opstellen met vaste producten. Maatwerk is de enige mogelijkheid om te overleven. Ook provisie zal niet meer bestaan. Je houdt prijsconcurrentie, maar meerwaarde bieden wordt cruciaal. En dan zowel meerwaarde van de verzekeraar aan het intermediair als meerwaarde van en door het intermediair aan de eindklant. Met de door ons kantoor ingevoerde ‘Financiële Nachtrust’-werkwijze hebben wij gekozen voor totaalrelaties en provisieloos werken. Via Finam is deze werkwijze ook beschikbaar voor andere kantoren, waarbij dit delen weer past in de huidige tijd.

Er blijft een rol als pure adviseur . In de wetenschap dat financiële producten aanschaffen geen alledaagse bezigheid is voor consumenten en bedrijven, zal het intermediair ook hier een rol blijven spelen. Waarschijnlijk wel bij een kleiner aantal producten en bij minder klanten.

6. Hoe belangrijk wordt duurzaamheid in de financiële sector?

Duurzaamheid gekoppeld aan producten is beperkt mogelijk bij financiële producten; wel denk ik dat er producten komen die ‘levensloopbestendig’ zijn. Onze dienstverlening kan wel duurzamer dan nu. De samenwerking met klanten moet dan wel meer reliëf krijgen. De relatie wordt daarmee ook levensloopbestendig of in ieder geval veel langduriger. Dat is efficiënter en daarmee duurzamer.

7. Wat wil je per se nog eens doen als ondernemer?

Als je – zoals ik – inmiddels ruim 35 jaar meedraait en ontwikkelingen meer in perspectief kunt zien, komt de behoefte meer en meer bovendrijven om de beleidsbepalers, zowel bij de overheid als bij de verzekeraars, uit te leggen dat de invulling van de Wft lijkt op een olifant die door de porseleinkast dendert. Je kunt erop wachten tot de wal het schip keert, maar dat gaat meestal niet zonder schade. Het past ook in de nieuwe tijd dat die beleidsbepalers meer naar buiten – en vooral naar de basis – kijken en luisteren..

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen 

Editie

• VVP 6 juli 2016

Meer over

• Rens van den Boom