Verzekeraar de gebeten hond in uitspraak kifid

1. 27 september 2016
2. 7 reacties

Hoeveel is een dier waard? Meer dan de verzekeraar in kwestie aanvankelijk wilde uitkeren, blijkt uit een uitspraak van de Geschillemcommissie Financiële Dienstverlening.

Het betreft een AVP. "Consument is aansprakelijk voor verwonding van een hond van een derde als gevolg waarvan medische behandeling van de hond noodzakelijk was (zijn hond had bij het uitlaten een andere hond gebeten, red.). Verzekeraar heeft een deel van de nota van de dierenarts vergoed en daarbij rekening gehouden met de aanschafwaarde en de emotionele waarde van het dier. Consument vordert volledige vergoeding van de nota. Verzekeraar heeft onvoldoende gemotiveerd betwist dat de nota niet geheel kan worden aangemerkt als schade waarvoor Consument aansprakelijk is. Vordering toegewezen."

De nota’s van de dierenarts bedroegen in totaal 3.765,54 euro. De verzekeraar (Nh1816) vergoedde slechts 2.000 euro. Uitspraak 2016-429 leest over het verweer van de verzekeraar: "Bij vaststelling van schade aan een dier is van belang dat een dier een economische waarde vertegenwoordigt. Naast de aanschafwaarde speelt evenwel ook de emotionele waarde van het dier een rol. De aanschafwaarde bedraagt circa 400 euro. Rekening houdend met de emotionele waarde van het dier is een bedrag van 2.000 euro uitgekeerd. Hiermee heeft Verzekeraar ruim aan zijn wettelijke verplichting tot vergoeding van de schade voldaan."

 

Niet disproportioneel

De Geschillencommissie ziet het anders: "De Commissie is van oordeel dat Verzekeraar niet voldoende gemotiveerd betwist heeft dat Consument tegenover de benadeelde niet aansprakelijk was voor alle kosten van de medische behandeling van de hond van de derde. Hoewel de Commissie Verzekeraar volgt in de stelling dat voorstelbaar is dat volledige vergoeding van kosten van medische behandeling op een zeker moment disproportioneel is, te denken valt in ieder geval aan een situatie waarin een (klein) dier met lage aanschafwaarde en hoge leeftijd een geneeskundige behandeling met zeer hoge kosten moet ondergaan waarvan het beoogde resultaat van de behandeling onzeker is, is daarvan in de gegeven omstandigheden niet gebleken. De Commissie acht het daarbij van belang dat de verwonde hond ongeveer drie jaar oud was en dat het ging om een spoedbehandeling die noodzakelijk was door de verwonding en dat met die behandeling ook het beoogde resultaat is bereikt."

 

De Commissie overweegt dat het uitgangspunt van een AVP-dekking sowieso is dat aan een verzekerde worden vergoed alle kosten die samenhangen met de aansprakelijkheid van die verzekerde jegens een derde tenzij de polis de dekking beperkt. Laatstgenoemde beperkingen kunnen bestaan in beperkingen voor wat betreft de hoogte van het bedrag (zoals bijvoorbeeld de
verzekerde som en maximale bedragen voor een bepaalde kostensoort) of beperkingen voor wat betreft kostensoorten die voor vergoeding in aanmerking komen. De Geschillencommissie kon echter geen beperkingen in de polis ontdekken. Als die beperkingen er zijn, moeten ze duidelijk worden meegedeeld. De commissie: "Gelet op de factoren die bij vaststelling van schade aan dieren een rol spelen en het inzicht dat een verzekeraar een verzekerde hierin dient te kunnen geven, acht de Commissie het overigens aangewezen dat Verzekeraar hiervoor een duidelijk beleid formuleert dat ook richting verzekerden wordt gecommuniceerd."

 

De uitspraak noemt niet het soort hond waar het in dit geval om ging, dus de foto bij dit bericht slaat niet per se op het dier in kwestie.

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen 

Abonnement aanvragen