"geschillencommissie toont weinig respect voor rol intermediair"

Roelof Radstaake - 2 juni 2014

@Dick. Ik ben het helemaal eens met je dat de regelgeving en regelzucht veel te ver is doorgeschoten en dat de bescherming van de consument ook te ver dreigt door te gaan schieten. Maar daar is het ook wel een beetje naar gemaakt door met name de passieve en negatieve houding van de bankiers en verzekeraars. Het wantrouwen in het goed functioneren was al laag maar is alleen maar verder weggezakt. Ik zou er als onafhankelijk adviseur afstand van nemen door voor mezelf te gaan en alle financiële banden met de sector door te snijden, linksom of rechtsom. En te gaan voor de bescherming van de belangen van de klant, net zoals wij doen. Wij wensen geen enkele verstrengeling van belangen waardoor wij de klant ook maar op enigerlei wijze zouden kunnen benadelen. Wij staan er voor hem/haar. Wat betreft die zaak: http://verzekeringsleed.weebly.com/#/news/. In het kort: unive wijst af op nen 1010 maar kan niet aantonen dat verzekerde deze clausule ooit onder ogen heeft gekregen en dus van deze verplichting wist. En de Rechter maakte korte metten met Unive.

Dick Aardenburg - 2 juni 2014

Waneer iemand een polis afgeeft is idd een handtekening feitelijk vanzelfsprekend, maar dat is m.i. het probleem niet. Digitale polissen zijn nu gemeengoed, en worden altijd per e-mail verzonden. Wie moet controleren / verifiëren dat deze aan zijn gekomen? Helaas levert een zoektocht naar "tovenaarsherberg vs Univé" geen resultaat, dus daarover kan ik niets zeggen. Lijken komen pas uit de kast nadat zij ontdekt zijn. Uw uitspraak is modern... formeel correct, maar je kan er niets mee. Indien je een kleine portefeuille van 400 relaties overneem, dan heb je tenminste een half jaar nodig om deze te bezoeken. Hopelijk blijft de kast in die periode dicht. Wat ik duidelijk probeer te maken is dat het evenwicht zoek is. Regels zijn nodig, maar dan wel voor iedereen. Op dit moment wordt teveel op het bord van het onafhankelijk intermediair gedumpt. Maar ja, boze beweren dat men hier van af wil, vooral de kleinere.

Dick Aardenburg - 2 juni 2014

Zeer interessante dossier dat veel vragen oproept. Hoe ver reikt zorgplicht? Overname van een portefeuille lijkt volgens deze casus levensgevaarlijk. Welke verantwoordelijkheid heeft verzekerde? Wil verzekerde de tijd nemen om centraal te staan? Wie moet ontvangst van een polis controleren c.q. verifiëren, en hoe vaak moet men rappeleren indien verzekerde niet reageert. Worden dossiers op deze manier immense groot en onwerkbaar / onleesbaar? Is goedbedoelde regelgeving vastgelopen op haar eigen regels?

Roelof Radstaake - 2 juni 2014

Geachte heer Jongeleen. Een polis is een contract tussen een verzekeraar en een verzekeringnemer. Dit betekent dat je de verantwoordelijkheid voor de verzending van de belangrijke documenten ook in diezelfde lijn moet houden. Dit is de wet sinds mensenheugenis. Uiteraard staat het verzekeraar vrij om hiervoor andere opties te gebruiken door dit aan de adviseur over te laten. Maar dit wordt hierdoor geen wet. Verzekeraars staan niet boven de wet en dienen of de wet na te leven of andere opties te kiezen. Oftewel, andere opties prima, maar dan geen krokodillentranen en gejammer achteraf als er iemand zo slim is om u erop te wijzen dat u de wet niet volgt. Kortom, wees sportief, erken dat u voor de andere optie heeft gekozen en draagt de gevolgen hiervan. Als dit zulke vergaande gevolgen zou hebben voor de financiële sector, dan heeft de financiële sector dit over zichzelf afgeroepen door de wet stelselmatig te negeren en niet haar gedrag aan te passen.

Roelof Radstaake - 2 juni 2014

@Dick Dat de regelgeving ingewikkeld en complex is geworden is duidelijk en dat hierdoor praktijk en theorie mijlenver uit elkaar lopen moge duidelijk zijn. Maar er is wel degelijk een zeer praktische en eenvoudige oplossing mogelijk en dat is simpelweg een document opstellen waarop verzekerde tekent voor ontvangst van de documenten die hij krijgt aangeboden en waarin hij specifiek aangeeft bekend te zijn en het eens te zijn met de inhoud hiervan. Geen ontvangstbevestiging dan geen ontvangst gehad. Ik snap daarom eigenlijk het probleem niet, in de zin dat men steeds zo moeilijk doet over dingen die eenvoudig op te lossen zijn. Maar daar is de financiële sector wel vreselijk goed in. In het moeilijk doen waar het makkelijk kan en vervolgens de schuld bij de ander leggen. Ik verwijs maar eens naar de case "tovenaarsherberg vs Univé" onlangs. Daar komt expliciet het belang van de ontvangstbevestiging naar boven en wat er gebeurt als verzekeraar niet kan bewijzen dat client weet van het bestaan van een document. Had jij als adviseur hier tegen verzekerde durven zeggen dat Univé gelijk had? Denk het niet eerlijk gezegd. Ik erken wel je gesignaleerde probleem bij overname van portefeuilles. Maar dat zal je zelf als ondernemer moeten tackelen al dan niet in de overnameprijs. Het zijn wel potentiële lijken in de kast.