Partir, c’est mourir un peu

1. 11 oktober 2023
2. 1 reactie

DELA heeft de samenwerking met financieel adviseurs begraven. ‘Er zijn voor elkaar’, het motto van de uitvaartverzekeraar, geldt dus niet langer het financiële advieskanaal. DELA licht toe: “De samenwerking met het intermediairkanaal hebben wij de afgelopen vijftien jaar zeer gewaardeerd. We willen echter nog meer voor onze leden betekenen. We willen daarom direct met onze leden communiceren, hun behoeften begrijpen en oplossingen op maat bieden. Deze aanpak verstevigt deze relatie, terwijl we tegelijkertijd efficiënter en effectiever opereren.”

We hopen dat niet meer intermediairverzekeraars het zo gaan zien, want dan rest de financieel adviseur een karig bestaan in de marge…

Wonderlijk ook hoe partijen blijven denken dat ze hun klant op maat kunnen bedienen met voorgekookte digitale menu’s. Die staan juist haaks op het persoonlijke, al proberen de aanhangers van zelflerende algortimes ons anders te doen geloven.

Provisieverbod

Het vertrek van DELA lijkt uiteindelijk te maken te hebben met het provisieverbod. Sinds de invoering daarvan laten adviseurs uitvaartverzekeringen links liggen wegens te weinig verdiensten. Vaak wordt gezegd dat het provisieverbod de toegang van de consument tot financieel advies frustreert. Maar het provisieverbod leidt er nu dus ook toe dat de marktleider bij uitvaartverzekeringen financieel adviseurs de toegang tot haar producten ontzegt. Of de bedenkers van het provisieverbod dat voorzien hadden? Maar ja, die daders liggen inmiddels op het kerkhof…

Het siert DELA dat ze lopende polissen die via adviseurs tot stand zijn gekomen respecteert. Maar onze indruk is ook niet dat DELA problemen zou hebben met financieel adviseurs. Integendeel, het vertrouwen was zo groot dat DELA op enig moment de samenwerkingsovereenkomst los durfde te laten. Dat hebben wij andere verzekeraars nog niet zien doen. Sterker, in hun compliance-paranoia juridiseren verzekeraars de SWO juist steeds verder.

Partir, c’est mourir un peu. Dat geldt wat ons betreft zeker in het geval van DELA.

Hete zomer

Het was met recht een hete zomer, in sommige gebieden verjoegen bosbranden vakantiegangers zelfs uit hun hotel. Andere vakantiegangers kwamen juist van een koude of beter natte kermis thuis; hagelbuien en overstromingen vernielden have en goed. Het aantal mensen en voertuigen dat moest worden teruggehaald, was zo groot dat moest worden geïmproviseerd onder andere met bussen.

“Noodweer, met tenminste windkracht tien, is als verzekeraar werkelijk de mooiste reclame die je je kunt wensen.” Aldus Hans van Ladesteijn, indertijd verantwoordelijk voor de afdeling Reclame & Promotie van Nationale-Nederlanden, in het jaarboek 1997 van de SAN (Stichting Adverteerdersjury Nederland). Alarmcentrales en verzekeraars dachten daar deze zomer vast heel anders over!

Toch is dit wel een punt. Mobiliteitsconcepten, daar zeggen verzekeraars en gevolmachtigden tegenwoordig op in te zetten. Maar dan sta je daar als toerist in Italië en je auto is aan gort gehageld en je moet wachten op een bus uit Nederland die je repatrieert. Dat kan niet het mobiliteitsconcept zijn, toch? Op de juiste momenten aanwezig zijn met de juiste oplossing, dat is pas ontzorgen. Maar zo eenvoudig blijkt dat soms dus nog niet. En dan hebben we nog niet eens over de verzekeraars die en masse de fat bike uit de verzekering hebben gegooid, omdat de schadecijfers hen niet bevielen. Dat doet denken aan een pakketpolis, waarin je het glas niet verzekert. Wat is dan eigenlijk het nut van zo’n polis of concept?

Meten met twee maten?

Nationale-Nederlanden kreeg flink op zijn donder (dat wil zeggen een boete van 450.000 euro) van de AFM. De boete werd opgelegd omdat NN niet-correcte pensioeninformatie heeft verstrekt en heeft nagelaten om deelnemers bij de start, beëindiging of wijziging van hun pensioenregeling tijdig de wettelijk verplichte informatie te versturen. Deels betrof het overigens nog een erfenis van Delta Lloyd.

NN heeft direct na de ontdekking uiteenlopende, adequate maatregelen getroffen en zich ruimhartig opgesteld. Dat erkent de AFM, die daarom wat van de boete heeft afgedaan. Maar overtreding is overtreding en dat zal NN weten.

OK, zo kun je als toezichthouder in de wedstrijd zitten. Maar dan verwondert het wel dat je in een ander geval een duidelijke overtreding onbestraft laat. De AFM gaf een aanwijzing aan Verzekeringsadviescentrum Zaanstad (VACZ) wegens het overtreden van de beloningsregels (beloning freelancers ten onrechte volledig flexibel). Het feit dat de AFM het hier laat bij een aanwijzing is al opmerkelijk gezien de ernst. Maar in de stukken is ook te lezen dat VACZ in een document ‘Beloningsbeleid’ glashard schreef: “Deze categorie werknemers (freelance adviseurs, red.) ontvangen uitsluitend een vaste vergoeding en deze is uitsluitend afhankelijk van het type verrichting, opleidingsniveau, verantwoordelijkheid en kwaliteit.” Dat je een partij daarmee laat wegkomen, lijkt te botsen met het gehamer op de verplichting om als financieel dienstverlener correcte beloningsregels te hebben en te publiceren (dit laatste is nadrukkelijk verplicht).

Verzilverhypotheek

De AFM maakte bekend dat hypotheekaanbieders de afgelopen vijf jaar 1,68 miljoen klanten hebben benaderd over mogelijke risico’s van hun aflossingsvrije hypotheek. In die periode is het aantal klanten met een verhoogd risico met 63 procent teruggelopen. De AFM “waardeert de inzet van de sector en is tevreden met de resultaten”.

Met alle respect voor de inspanningen van geldverstrekkers en adviseurs: het is natuurlijk wel zo dat de huizenprijzen en daarmee de overwaardes de voorbije jaren zijn geëxplodeerd. In hoeverre dit heeft bijgedragen aan de reductie met 63 procent wordt helaas niet vermeld.

De AFM “verwacht van aanbieders dat zij doorlopend aandacht blijven houden voor potentieel financieel kwetsbare klanten met een (deels) aflossingsvrije hypotheek. Zeker wanneer de marktomstandigheden daar aanleiding toe geven”. Prima, maar moet er inmiddels niet ook aandacht komen voor verzilverhypotheken? De sterk opgelopen hypotheekrente, zo vernemen wij van een aanbieder, begint sommige klanten met zo’n product in de problemen te brengen en dat kan eindigen met noodgedwongen verkoop van de woning. Misschien moeten we als sector blij zijn dat er van de verzilverhypotheek geen eindeloze aantallen verkocht waren nog. De verzilverhypotheek laat weer eens zien dat een financiële oplossing die goud lijkt (dankzij de op dat moment lage hypotheekrente) in korte tijd kan veranderen in een molensteen om de nek. Juist dat zouden we als sector niet meer moeten willen.

Op het moment van schrijven van dit artikel hadden nog niet alle politieke partijen hun verkiezingsprogramma gepubliceerd. Want ja, we mogen weer naar de stembus, op 22 november. De nieuwe combinatie van GroenLinks en PvdA had wel een concept gepresenteerd. Dat leest: “Nieuwe financiële producten laten we testen door toezichthouders om te voorkomen dat mensen slachtoffer worden van misleidende financiële producten, zoals woekerpolissen.” Zover moeten we het niet willen laten komen.

Memorabel?

Het kabinet Rutte IV wist op het laatste moment de hervorming van het pensioenstelsel erdoor te rammen, maar dat is dan ook van de weinige memorabele wapenfeiten van deze regering. Overigens is de vraag of toekomstige generaties de hervorming ook zo memorabel gaan vinden, als de beleggingsresultaten van hun pensioenpotje tegenvallen. Ook in dit geval geldt echter dat de daders dan allang op het kerkhof liggen.

Zullen nou één of meer ministers uit het kabinet Rutte IV u lang bijblijven? Misschien minister Kaag nog het meest, als haar afgang het einde zou betekenen van actieve provisietransparantie bij schadeverzekeringen. Want af ging het ministerie van Financiën wel, toen de Afdeling advisering van de Raad van State het besluit terzake afschoot op procedurele onvolkomenheden. Het zal afhangen van de nieuwe coalitie of dit dossier weer wordt opgepakt en hoe.

Karien van Gennip heeft bepaald geen stempel weten te drukken als minister van SZW. Of het moest zijn dat ze dossiers voor zich uitschoof. Alleen in het STAP-debakel greep ze – samen met de minister van Onderwijs – uiteindelijk resoluut in. Echter, de eigenlijke overweging hierbij was vooral dat er bezuinigd moest worden.

Een minister die meer van zich deed spreken was Ernst Kuipers. Minder met het Integraal Zorgakkoord dat hij tot stand bracht (en waarvan nog maar blijken hoe effectief het is), maar vooral door zijn plan het eigen risico van de basisverzekering te differentiëren. Om te beginnen wilde Kuipers het eigen risico bij medisch-specialistische zorgprestaties vanaf 2025 verlagen naar 150 euro. Met als argumentatie: “De financiële drempel om naar een specialist te gaan, wordt minder hoog. Daardoor wordt deze zorg betaalbaarder. Tegelijkertijd moeten mensen voor een tweede behandeling straks opnieuw 150 euro betalen, want het totaalbedrag voor het eigen risico blijft 385 euro. Zo maken mensen bewuster gebruik van zorg. Daardoor stijgen de zorgkosten minder hard.” Je hebt van die mensen die een kromme banaan recht weten te praten, dit is daar een mooi voorbeeld van.

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen 

Meer over

• Actueel op de korrel