"klant moet vrij zijn in keuze bemiddelaar"

Albert van der Poll - 23 mei 2014

@ Rob en Roelof, je kan wel weer met een aantal adviseurs bij elkaar gaan zitten, mij interesseert een aantal vragen waar ik maar geen adequaat antwoord op krijg, en die we consumenten zouden moeten voorleggen (ik denk wel dat ze samenhangen): Waarom maken de consumenten geen enkel onderscheid tussen ongebonden en gebonden adviseurs? Ze lijken nauwelijks te beseffen dat een bezoek aan bijvoorbeeld de ING alleen een advies richting ING zal opleveren. Kijk ook maar op reviewsites: alles door elkaar. Heeft de gemiddelde consument ook maar iets meegekregen van de eisen die qua advies zorgplicht vaardigheden en vakbekwaamheid worden gesteld? En ervaart hij dit als meerwaarde? Hoe komt de consument tot de gedachte dat producten allemaal ongeveer gelijk zijn, de laagste prijs de beste keuze is en een adviseur altijd duur? Komt dat door reclame? Hoe kunnen we beter uitleggen hoe onze tarieven in elkaar zitten? Bij vragen naar het tarief wat men wenst te betalen komt er niet zelden een bedrag uit van ruim beneden de 25 euro per uur. Hoe kunnen we hen beter het concept van één aanspreekpunt voor je verzekeringen/geldzaken uitleggen? Waarom gaan consumenten op internet in de weer met de hen nauwelijks boeiende verzekeringsvraagstukken waardoor zij sub-optimale keuzes maken en vaak duurder uit zijn dan wanneer ze de hele mikmak uitbesteden aan een adviseur? Meer werk, mindere kwaliteit product, meer betalen. @ Roelof, met name het combineren van persoonlijke service en advies op maat met een methode om die relaties dan toch te overtuigen via internet is een uitdaging: bijna elk intermediair dat z'n website heeft opgetuigd met wat afsluitmodules heeft bemerkt dat het zo in elk geval niet werkt.

Albert van der Poll - 23 mei 2014

@ Roelof dat is al de eerste stap, herkenning van nut en noodzaak van een adviseur. Tegen al dat reclamegeweld van directe aanbieders - regel het allemaal zelf, het is zo eenvoudig en vele goedkoper - in combinatie met de anti - intermediaire Consumentenbond en Tros Radar kunnen wij denk ik nooit op. Plus dat vrijwel elke consument de eigen kennis en vaardigheden overschat. Dan komt daar nog bij dat elke burger via een tamelijk simpele execution only test bij een aanbieder straks te horen krijgt: u kunt prima zelf uw hypotheek of lijfrente regelen want u bent geslaagd voor de test. Je krijgt altijd van die Lake Wobegon uitslagen: iederéén is ver bovengemiddeld, en prima in staat om z'n eigen boontjes te doppen. Ik hou het maar bij de klanten die een adviseur WILLEN vanwege gemak service of één aanspreekpunt, en ik werk uitsluitend 1 op 1 op aanbeveling. De schildpad kwam uiteindelijk verder dan de haas.

Roelof Radstaake - 21 mei 2014

Het artikel en alle reacties lezende spreek ik de vrees uit dat het nog heel ver in de toekomst ligt dat een adviseur alleen nog maar het belang van de client dient door deze te adviseren en te kunnen laten kiezen tussen het gehele spectrum van verzekeringen die in de markt te bieden zijn, of dit nu een wel of niet rechtstreeks werkende verzekeraar is. Voor de ene klant is een verzekering van CB het beste produkt, voor de ander een produkt van een andere verzekeraar. De wijze van aanbieden is niet de factor, de behoefte van de klant aan advies moet de factor worden. Op het gevaar af dat mijn hoofd er weer wordt afgehakt door de goegemeente denk ik dat verzekeraars hun produkten als het ware op een gezamenlijke markt gaan aanbieden en de klant zelf moet de keuze kunnen maken door zelf op onderzoek uit te gaan of zich door een deskundig adviseur te laten bijstaan. Oftewel, je gaat zelf de markt op met de kans op een zeperd of je neemt een deskundige mee om je binnen het gehele aanbod te laten adviseren. En maakt hij de keuze zelf op onderzoek uit te gaan, geen deskundig adviseur in de arm te nemen en het gaat fout, dan moeten beide partijen daarvan ook de gevolgen dragen. Zowel als verzekeraar als de consument. Die moeten dan allebei achteraf niet gaan zeuren maar als volwassen mensen in overleg gaan voor een oplossing. En als de klant dan de bewuste keus maakt om zich te laten bijstaan dan is hij ook bereid hiervoor te betalen. Het is immers zijn vrije keuze. En of dit nu een eenmalig advies is of een abonnement, dat is een tweede optie. Maar al die banden tussen de adviserende sector en de verzekeraars blijft voor mijn gevoel een heikel punt want hoe kan je naar de burger waarmaken dat je er enkel bent om het belang van de klant te dienen terwijl je tegelijkertijd ook je eigen bedrijfsbelangen waarborgt en de verhouding met de maatschappij goed wil houden. Kortom, adviserend Nederland, ga op eigen kracht vertrouwen in plaats van steeds naar anderen te wijzen en ga vernieuwende concepten omarmen. Verlaat het oude denken. Anders loop je het grote risico op een vergrijzende portefeuille want de jongeren van tegenwoordig shoppen via internet en gaan zelf op zoek. En de verzekeraars hebben dit feilloos in de gaten en spelen hier goed op in, in tegenstelling tot een aanzienlijk deel van de adviserende sector. Laat het op anderen inhakken over aan de politici. Die hebben hun beroep hiervan gemaakt, helemaal in verkiezingstijd. Laten wij met zn allen nu eindelijk aan het werk gaan met innovatie van het systeem.

Willem van Spronsen - 20 mei 2014

Dus als het level playing field dat uitgeruild is door een bepaalde partij niet is realiseren dan moeten er alternatieven worden bedacht? Dan de aanbieders verplichten tot samenwerking via de route van Mr Fred. Ja, ja. het lijkt meer op een soort vreemde noodsprong om de aandacht af te leiden en om de aandacht te vestigen. Hoe sta je dan in Europa met dit soort initiatieven? Met het provisieverbod sta je alleen in de eurolanden. Dat weet Fred als geen ander. Om daar dan ook nog marktpartijen die over heel Europa zijn vertakt te verplichten om met een bepaald intermediair zaken te moeten doen is daarbij ongetwijfeld een brug te ver. Of speelt er toch nog iets anders bij: Is Fred de Jong nu gewoon via een omweg bezig om argumenten te bedenken die het portefeuille recht de strop om zouden moeten doen.

Frans Lampe - 20 mei 2014

Omdat wij ook schaderegeling bevoegd zijn van een aantal maatschappijen en zelf de premie-incasso verzorgen, is het logisch dat ik een overeenkomst heb met de betreffende maatschappij. Wat is de toegevoegde waarde van de bemiddelaar als er al apart voor een adviseur is gekozen? Dit draaft mij te ver door, maar succes toegewenst voor hen die er brood in zien.

Ozewald Wanrooij - 20 mei 2014

@Jurjen. Helemaal mee eens! Daarom hoop ik dat er naast de traditionele bemiddelingspraktijk ruimte komt voor de mogelijkheid om gebruik te maken van een partij die uitsluitend bemiddeld. Met betrekking tot jouw gedachten richting Eduard heb ik alleen enkele kanttekeningen bij punt 3 en 6. Bij punt 3 vraag ik me überhaupt wel een partij is die naast de bemiddelaar garanties kan afgeven over de integriteit. Ik vind deze verantwoordelijkheid persoonlijk niet bij een aanbieder horen. Ten aanzien van punt 6 zie ik een probleem in de praktische uitvoering afgezien van het feit dat artikel 3.10 Wft door aanbieders ook kan worden gebruikt om ongewenste sturing te bevorderen. Wanneer ik door iedere aanbieder waarmee ik zaken wens te doen getoetst moet worden dan kom ik niet meer aan het adviseren toe en voor de aanbieder zal dit tevens tot een enorme kostenpost leiden om alle adviseurs die mogelijk in de producten kunnen bemiddelen te moeten toetsen. Met betrekking tot de voorbeelden heb ik wat moeite om voorbeelden te definiëren. Bij aantoonbare malversatie door een bemiddelaar of wanneer deze handelingen verricht die in strijd zijn met de Wet kan ik me prima voorstellen dat een aanbieder een samenwerking weigert. Verder zou ik zo geen voorbeelden weten.

Jurjen Oosterbaan Martinius - 20 mei 2014

@ ozewald Toch prima dat er meerdere bedieningsmodellen zijn waaruit de consument kan kiezen? @ Eduard Paar gedachten: 1. Klanten hebben ook relatie met aanbieder 2. Gedrag bemiddelaar kan invloed hebben op reputatie aanbieder 3. AFM kan geen garanties afgeven ten aanzien van integriteit van elke bemiddelaar 4. Het is niet wenselijk dat aanbieder besluit om wel of geen relatie met bemiddelaar aan te gaan baseert op wel of geen (nieuw) volume, 5. Maar indien aanbieder gegronde redenen heeft om te twijfelen aan de integriteit of kwaliteit bedrijfsvoering van bemiddelaar dan vind ik dat je juist van de aanbieder een actieve houding mag verwachten om met een dergelijke bemiddelaar geen relatie aan te gaan. 6. Artikel 3.10 Wft verplicht aanbieder ook om op kwaliteit/integriteit van bemiddelaar toe te zien. Voorlopig ben ik dus niet tegen selectieve distributie zolang de aanbieder zijn criteria baseert op de belangen van de consument en objectieve bescherming van zijn eigen reputatie. . Misschien aardig om gewoon eens 5 voorbeelden te maken en dan met elkaar te praten waar we wel accepteren dat een aanbieder samenwerking mag weigeren en waar niet. Misschien ontdekken we dan een rode lijn waarin we elkaar kunnen vinden. Een algemene stelling altijd ja of nee zal niet gaan werken denk ik

Eduard Jansen - 20 mei 2014

Jurjen, in je reactie ga je voorbij aan het feit dat deze situatie ontstaat door het ontbreken van een samenwerkingsovereenkomst. Als adviseur wil ik graag bemiddelen om de klant volledig te kunnen bedienen.

Eduard Jansen - 20 mei 2014

@Jurjen @Ozewald De AFM is toezichthouder. Voor de aanbieder gelden de artikelen 2.3.8 WFT onderlinge verhouding aanbieder/bemiddelaar. 4.94 WFT vergewisplicht en 4.96 WFT incidentele controle. Uiteraard is de aanbieder vrij te beoordelen met wie er een SWO aangegaan wordt. Op voorhand is angst voor reputatieschade via een vergunninghouder moeilijk aantoonbaar. Vertrouwen binnen de keten lijkt mij een beter uitgangspunt. Ook transparantie over de acceptatie van een bemiddelaar zouden iets toevoegen. Ben het @Ozewald eens dat artikel 3.10 WFT ook gebruikt kan worden voor ongewenste sturing.

Jurjen Oosterbaan Martinius - 20 mei 2014

@ eduard en Ozewald Wanneer er al sprake is van ongewenste sturing dan levert dit een advies op dat niet passend is voor de klant (anders wordt ongewenste sturing lastig vol te houden). En dan heeft de adviseur toch iets uit te leggen?