Gewoon... doen!
Anno 2019 is de vraag niet langer relevant waarom je een bedrijf hebt opgericht en waarom je onderneemt, maar gaat het om het ‘wat’. Wat doe je precies om de (financiële) wereld een stuk mooier te maken? Wat laat je zien? Wat draag je echt bij? Aan mooie missies geen gebrek. Wel ontbreekt het vaak aan daadkracht en bezieling om de mooie missies waar te maken.
De ‘what’ is bij ASR tot hoofdthema gebombardeerd simpelweg omdat de verzekeraar beseft dat er geen planeet B is en dat er dus actie nodig is. Zo is ASR onder meer initiatiefnemer van de stichting Duurzaam Herstel waarin herstelbedrijven samenwerken die oog hebben voor het milieu, investeert in Taxi Electric, de Fairphone en bedrijven die veevoer ontwikkelen met minder methaanuitstoot. ASR doet uiteraard veel meer. Ook kan het altijd beter en meer, maar ASR heeft in ieder geval ergens de goede afslag genomen.
Het nieuwe beloningsvoorstel past hierbij. Na veel gesprekken gevoerd te hebben met het ministerie van Financiën, klanten, aandeelhouders en media constateerde de Raad van Commissarissen dat niemand bonussen nog ziet zitten. Nogal wiedes kun je denken, maar ook dan is de vraag: wat ga je er als bedrijf dan aan doen?
Bij ASR valt de Raad van Bestuur in een salarisschaal die mee kan stijgen met de rest van de medewerkers. Als het goed gaat met ASR mag het salaris maximaal 6 procent worden verhoogd, voor andere medewerkers geldt 3 procent. Mooi nieuws, ook al kun je je uiteraard nog afvragen wat de criteria dan zijn om het succes te bepalen? Alleen financieel?
Begin vorig jaar werd bekend dat de salarissen van de Raad van Bestuur tot 2020 in stappen zouden worden verhoogd. Dat van ceo Jos Baeten van 529.000 naar 740.000 euro en dat van cfo Chris Figee van 400.000 naar 670.000 euro. De salarisverhoging is niet buitensporig. Zelfs na deze salarisstijging zou de ASR-top nog altijd fors minder verdienen dan collega’s bij andere beursgenoteerde bedrijven. Sterker nog, Baeten is de op één na slechtst verdienende ceo van de AEX-index.
De timing was echter ongelukkig. ASR was namelijk de eerste die een salarisverhoging aankondigde. Pas daarna volgende anderen. Het ging niet eens zozeer om de hoogte van het salaris zelf, wel om de argumentatie erachter: zij doen het ook (de Amerikanen) dus moeten we wel, als we het niet doen zijn er geen capabele bestuurders meer te krijgen (kijk eens in de database van Topvrouwen), we worden gedwongen (alsof het de enige waarheid is dat aandeelhouders de dienst uitmaken met zelfverrijking als enige norm).
De volkswoede brak uit na de voorgestelde salarisverhoging van ING-baas Ralph Hamers. Toen bleek pas hoe ver bedrijven verwijderd zijn geraakt van de samenleving. Financiële resultaten zijn en blijven uiteraard belangrijk, maar zijn niet langer de enige graadmeter voor succes. Integendeel, als waarden als sociale impact, duurzaamheid en maatschappelijke betekenis (lijken te) ontbreken, wordt een organisatie ongeloofwaardig, met alle gevolgen van dien.
Gelukkig heeft president-commissaris Kick van der Pol afstand genomen van de oude flauwe argumenten. “Wij willen alleen management dat intrinsiek voldoende gemotiveerd is en dat een variabele beloning niet nodig heeft.”
De vorige keer beet ASR de bescheiden spits af in een lange reeks van soms buitensporige salarisverhogingen. Laat ASR dit maal een omgekeerde trend inluiden.
Reactie toevoegen
Editie
Meer over
Van money First naar Care First
Louis Bohtlingk (auteur Care First en Dare to Care) organiseert op 7 mei op Landgoed Drakenburg in Baarn een themadag over geld en zorg. Met sprekers als Paul de...
Nff bij hvc: sector op weg naar eerherstel
"De financiële sector is volop in beweging. Welke weg we ook kiezen, er is uiteindelijk maar één gemeenschappelijke eindbestemming: een gezonde...
VPV Rotterdamprijs voor Willem Vreeswijk
"Hartverwarmend om te zien dat mijn initiatieven door de bedrijfstak goed zijn opgemerkt." Aldus hoofdredacteur Willem Vreeswijk van VVP, die maandagavond...