Soep
(Gecorrigeerd) Een ding gaat zeker gebeuren na de woensdag gepubliceerde Kifid-uitspraken GC 2019-623 en 625: adviseurs gaan kiezen voor niet-bindend advies. Want dan kunnen ze in beroep. Weliswaar niet bij Kifid, maar wel bij de rechter.
Uitspraak GC 2018-339 (‘financieel adviseur had moeten wijzen op premiedaling overlijdensrisicoverzekering’) heeft geleid tot een honderdtal Kifid-zaken. Reken maar dat dit er nog veel meer gaan worden na de nieuwste uitspraken, die de consument bovendien een sterkere poot bieden om op te staan. Immers: de Geschillencommissie redeneert nu dat het volgen van premieontwikkelingen door de adviseur gewoon onderdeel is van de zorgplicht volgens artikel 4:20 lid 3 Wft.
Bij de oprichting van Kifid zijn adviseurs gestimuleerd te kiezen voor bindend advies. Want bindend advies vergroot de kracht van de Kifid-uitspraken. Maar adviseurs zullen zich nog wel twee keer bedenken om te kiezen voor bindend advies, in ieder geval in deze zorgplichtkwestie.
Voordeel hiervan is dat de weg open blijft naar een beroepsprocedure bij de rechter. Dan is het echter wel zo dat er niks meer te kiezen valt: uitspraken van de rechter zijn hoe dan ook bindend.
Adviseurs kunnen alleen naar de Commissie van Beroep van Kifid bij zaken met een groot belang. Of de geschillencommissie moet toegang geven tot beroep, zoals in dit geval is gebeurd. Nu is natuurlijk de grote vraag: handhaaft of verwerpt de Commissie van Beroep de interpretatie van artikel 4:20 lid 3 door de Geschillencommissie. Verwerpt zij de interpretatie, dan is de brand er af. Handhaaft de Commissie van Beroep de interpretatie, dan zal een andere adviseur alsnog naar de rechter moeten stappen. En eigenlijk zal dan pas duidelijk worden of de soep zo heet is als ze nu is opgediend.
Reactie toevoegen
Reacties
Paul Schoo - Platter-Schoo FD 9 september 2019
Wat de KIfid niet wil begrijpen, is dat niet alle werkzaamheden die op het terrein van een adviseur terecht komen onder een zorgplicht vallen. Zo'n premie verhaal hoort meer thuis in een gezonde concurrentie waarin men zich naar believen wil of kan onderscheiden. Het is niet iets waar consumenten door in de problemen kunnen komen. En juist daar ligt de grens van zorgplicht of niet. Ik zie steeds meer geneuzel uitspraken bij het Kifid langskomen waaruit het lijkt of ze daar niets beters te doen hebben. Genoeg doeningen van € 350. Werkelijk het belang is steeds verder zoek. Het lijkt erop dat het Kifid geïnitieerd wordt door verzekeraars en banken om zoveel mogelijk onzinnig, niet vergoed of betaald, werk in het intermediair te pompen, waardoor het licht vanzelf uit gaat. Bij een rechter ligt er tenminste nog een financiële drempel om te gaan procederen. Het Kifid zou ook zo'n grens moeten neerleggen. Onder de € 1.500 belang geen procedures.