Impliciete uitsluiting

1. 15 december 2022, door Pepijn van Kleef
2. 0 reacties

Verzekeren is zo oud als…, pardon, is ouder dan de weg naar Rome. Een kleine 4.000 jaar geleden beloofde de Babylonische koning Hammurabi aan handelaren dat als ze onderweg in zijn gebied beroofd werden, ze hun waren vergoed kregen van de lokale heersers. Rond 800 voor Christus legden handelaren van Rhodos geld bij elkaar waarmee ze elkaars vracht verzekerden. In 1310 werd in Brugge de allereerste tussenpersoon opgericht. Niks nieuws onder de zon.

Het fundament onder verzekeren is solidariteit. Allen voor een, draag samen de lasten van de onfortuinlijke die door onheil getroffen wordt. Je zal het maar zijn. Maar wat als het steeds beter mogelijk wordt om de kans op dat onheil te berekenen? Het blijft toch een kans, een gebeurtenis waarvan het onzeker is of die zich ooit zal voordoen. Mag je iemand die om wat voor reden ook meer risico loopt dan anderen uitsluiten? De meeste mensen zullen deze vraag beantwoorden met nee.

Maar is het dan wel oké om aan die persoon meer premie te vragen? Waar liggen dan de grenzen van de redelijkheid? Dat rokers meer betalen voor een overlijdensrisicoverzekering vinden we logisch. Hoe zit het dan met omwonenden van de vervuilende Tata staalfabriek? Mannen gaan eerder dood dan vrouwen, desondanks betalen man én vrouw dezelfde premie. Jonge bestuurders maken meer brokken dan oudere en betalen dus meer. Inmiddels zijn er verzekeraars die de hoogte van premie koppelen aan rijgedrag. Big Brother is watching you, maar hee, de premie is lekker laag!

Als er iemand minder gaat betalen, dan betaalt iemand anders meer. Misschien zoveel meer, dat verzekeren te duur wordt. Impliciete uitsluiting noem ik dat. Het draagt bij aan een samenleving waarin het eigenbelang steeds verder uitloopt op het collectief en waar minder gelukkigen het steeds meer zelf maar moeten uitzoeken. Het is deze tendens waar Vladimir Poetin zijn hoop op heeft gezet om de eenheid van het Westen te doorbreken.

Perverse prikkel

In 2013 werd provisie verboden, want een ‘perverse prikkel’. Ik ken nog zo’n perverse prikkel in onze branche, eentje die nog veel krachtiger is dan provisie. Een verzekeraar die aan de beurs genoteerd is, moet voldoen aan de zucht naar winst van aandeelhouders. In 2022 keerden a.s.r. en Nationale-Nederlanden een recordbedrag aan dividend uit, respectievelijk 6,1 procent en 6,4 procent gerelateerd aan de koers van het aandeel op dat moment. Geld dat niet in reserve wordt gehouden en niet ten goede komt aan polishouders.

Twee heren dienen kan niet, leerde de Bijbel ons 2.000 jaar geleden al. In mijn ogen hebben verzekeraars niks te zoeken op de beurs. Om die historische vergissing goed te maken zou er een verbod op dividend moeten komen. Bijkomend voordeel is dat als daardoor de koers keldert, de aandelen goedkoop weer teruggekocht kunnen worden. Probleem opgelost.

Het échte belang

Onlangs sprak ik Indra Frishert, voorvrouw van Dazure. Zij vertelde mij over gesprekken die ze voeren met nabestaanden die een half tot vier jaar geleden een uitkering van hen hebben ontvangen. Het gevolg is dat iedereen in het bedrijf tot op het bot doordrongen is geraakt van het échte belang van hun werk: met geld een beetje verlichting geven aan rouwende mensen in moeilijke omstandigheden. Misschien moeten bestuurders van grote verzekeraars verplicht worden om een dag in de week te besteden aan dit soort keukentafelgesprekken. Het zal hun leven én hun verzekeringsbedrijf ten goede veranderen.

Tot slot nog even terug naar de Codex Hammurabi. Er staat ook in dat van een zoon die zijn vader slaat, de hand wordt afgehakt. Overspelige vrouwen worden vastgebonden en vergezeld van hun minnaar in de Eufraat gemieterd. Ik wil maar zeggen, vroeger was heus niet alles beter.

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen