Wie vangt je op als jou wat overkomt?

1. 6 december 2016, door Toon Berendsen
2. 0 reacties

Robert (39) werd afgelopen zomer geveld door een autoimmuunziekte. Zomaar ineens. Hij was wel een tijdje grieperig geweest, maar was al weer gaan werken toen hij zich toch nog niet helemaal goed voelde en eerder naar huis ging. Rijdend naar huis begon hij plotseling dubbel te zien. Een dag later lag hij in coma op de Intensive Care. Toen hij weken later bijkwam, was hij verlamd. Gelukkig is Robert inmiddels weer een heel eind de oude, maar het verhaal is er niet minder heftig om.

Bij Robert werd de bacterie campylobacter gevonden. Mensen kregen deze normaal gesproken binnen door het eten van besmet voedsel. De meeste mensen die hierdoor ziek worden, zijn snel weer op de been. De autoimmuunziekte (Bickerstaff) bij Robert maakte echter dat het lichaam niet de bacterie opruimde maar goede zenuwcellen aanviel. En dat ook nog eens in de hersenstam.

Als onderdeel van zijn revalidatie kreeg Robert de opdracht een column te schrijven, want hij publiceert regelmatig (onder meer in VVP). Robert schrijft: “Woensdagochtend 8 juni sta ik nog in volle gezondheid mijn vrouw en zoon uit te zwaaien voor een schoolkamp. Ik zou mij gaan voorbereiden voor mijn laatste PEplusexamen, met de gedachte alles op tijd binnen te hebben. Zover kwam het helaas niet. Dezelfde middag lag ik in het ziekenhuis. Binnen 24 uur was ik volledig verlamd, moest ik beademd worden en lag ik in coma. Een langdurige opname in het ziekenhuis en een pittig traject in diverse revalidatiecentra volgden. Met gelukkig volledig herstel in zicht!” In dezelfde column roept Robert collegaadviseurs op om “na te denken over: wat als het mij als adviseur overkomt? Hopelijk ben je dan niet de spreekwoordelijke loodgieter, waarvan thuis de kraan lekt”.

Robert, die als adviseur Zakelijke Markt veel bij bedrijven over de vloer komt, had de financiële kant goed afgedekt. “Het zou ook raar zijn als ik geen goede aov heb, terwijl ik ondernemers van het belang van dit product probeer te overtuigen.” Maar het gaat niet alleen om de persoonlijke situatie en het gezin. Er is ook een bedrijf (met 16 fte in dit geval) waarin ineens een sleutelfiguur wegvalt.

Bij Meerwaerde stuurt men op continuïteit. Zij hebben het bedrijf zodanig ingericht dat het niet afhankelijk is van de compagnons die er werken. “Dit was ook vanuit de gedachte dat het bedrijf niet afhankelijk van ons mag zijn als we het ooit zouden willen verkopen”, zegt Zeger van Twillert. “We willen ook niet dat het kantoor staat of valt met de naam Van Twillert of Duyst.

We zijn een familiebedrijf, maar we hebben er in 2010 nadrukkelijk voor gekozen de oorspronkelijke naam (Van Twillert & Duyst) te vervangen door ‘Meerwaerde Financieel Adviseurs’. Een naam die natuurlijk ook perfect past bij deze tijd waarin de adviseur meer dan ooit zijn toegevoegde waarde moet bewijzen.”

Na hun ervaringen van het voorbije halfjaar, weten Robert en Zeger dat er bij een calamiteit meer nodig is. Zeger: “Doordat ons personeel op meerdere posities inzetbaar is, konden we de taken van Robert opvangen. Als je die speelruimte niet hebt, wordt het een lastig verhaal als je geen maatregelen hebt voorbereid.”

Vergeet ook vooral de emotionele impact niet. Want, aldus Zeger, het hakt er flink in als je broer ineens zo ziek is. “Denk maar niet dat je je dan nog helemaal op je werk kunt concentreren, je gedachten dwalen toch af.” Emoties zijn er natuurlijk ook bij de medewerkers. Robert: “Als iedereen even uit het veld geslagen is, dan dat doet ook iets met je bedrijf.”

Calamiteitenplan

Het zal altijd wel een beetje improviseren blijven in dit soort situaties, maar het helpt volgens de broers Van Twillert als er een calamiteitenplan is. Dat is ook een van de tips die zij meegeven aan hun collega-adviseurs.

Robert: “Ik heb het ondernemers zo vaak horen zeggen: als mij wat overkomt, vangt mijn compagnon dat wel op. Of dan wordt gewoon de zaak verkocht. Maar zo simpel is het niet. Bovendien: je hebt een verantwoordelijkheid naar je gezin, naar je compagnons, naar je medewerkers, naar je klanten.”

Juist door de persoonlijke ervaring van Robert kunnen de adviseurs van Meerwaerde het belang – financiële zaken goed te regelen – beter overbrengen bij de klanten, vertelt Zeger. “De ziekte van Robert heeft plaatselijk best veel aandacht gehad. We merken in onze gesprekken met ondernemers nu dat ze veel beter zien, voelen, proeven waar het eigenlijk over gaat.”

Het is een bewuste keuze van Meerwaerde geweest om open te communiceren over de afwezigheid van Robert. Een communicatieplan moet volgens de broers ook echt onderdeel zijn van het calamiteitenplan. “Hier zeggen ze: als je in Bunschoten verkouden bent, ben je in Spakenburg overleden. Hoe sneller mensen weten wat er werkelijk aan de hand is, hoe beter. En als ze eenmaal weten hoe het zit, tonen mensen alle begrip.”

Meerwaerde maakte bij de communicatie onder meer gebruik van digitale nieuwsbrieven en Facebook. Ook gaf Robert samen met zijn vrouw een openhartig interview aan de Bunschoter huisaanhuiskrant. “Daardoor begrepen de mensen ook dat Robert ze even niet persoonlijk te woord kon staan”, aldus Zeger.

Geenontheffing

Een andere tip: zorg voor dubbele bezetting qua Wftdiploma’s. Zeker een kleiner kantoor is kwetsbaar als maar één persoon de diploma’s heeft en hij wegvalt.

Bij een kantoor als Meerwaerde vormden de diploma’s geen issue. De broers noemen het wel bizar, dat juist dit gegeven maakte dat Zeger namens zijn broer tevergeefs aanklopte bij het ontheffingsloket van de AFM. “Je bent geen schrijnend geval als je kantoor genoeg medewerkers met diploma’s heeft”, stelde volgens de broers de AFM.

“Bizar”, noemen ze dit.

Wie het Ontheffingsbeleid diplomaplicht van de AFM bestudeert, komt daarin deze zinnen tegen: “Naast de wettelijke criteria kan de AFM andere relevante informatie meenemen in de beoordeling van een ontheffingsverzoek. Denk hierbij aan feitelijke informatie over de onderneming, zoals het aantal adviseurs dat in dienst is bij de onderneming, maar ook informatie

die de AFM vanuit haar toezicht ter beschikking heeft.”

Maar misschien moet de ontheffing inderdaad losgekoppeld worden van de vraag of andere adviseurs in de onderneming de betreffende papieren hebben.

Provisieloos

Nu Robert weer een heel eind hersteld is, richt Meerwaerde de blik weer helemaal op de toekomst. In die toekomst speelt wat de het kantoor betreft provisie helemaal geen rol meer. Meerwaerde heeft inmiddels zo’n 70 procent van de portefeuille op abonnement omgezet en dat is zeker nog niet het einde.

Zeger: “Wij horen ook de geluiden dat sommige kantoren terugkomen op abonnementen. Maar voor ons blijven abonnementen de enig juiste weg. Als adviseur moet je je meerwaarde verkopen. Abonnementen lenen zich daar bij uitstek voor. Ben je überhaupt niet in staat je toegevoegde waarde in te vullen of over te brengen op de klant, dan heb je volgens ons geen bestaansrecht in de toekomst.”

Robert: “Wij zijn niet voor een verbod op provisie. Als een adviseur op provisie wil werken, prima. Wij denken dat deze adviseurs er vroeger of later uitgaan. Ook omdat verzekeraars gaan morrelen aan de provisie, zoals nu al gebeurt.”

Zeger: “Wij vinden het jammer dat de discussie blijft gaan over provisie. Sterker, bij kredieten heeft minister Dijsselbloem onlangs nog eens het provisiegebod bevestigd. Als de provisie helemaal zou zijn afgeschaft, zouden we nu niet concurreren op beloningsvorm maar op inhoud van het abonnement. Optimale transparantie is in het klantbelang.”

Robert: “Wij sorteren voor op die situatie. Des te vervelender dat nog lang niet alle verzekeraars provisieloos werken mogelijk maken.”

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen 

Editie

• VVP 6 december 2016

Meer over

• afm