To pool or not to pool

1. 2 april 2021, door Toon Berendsen
2. 0 reacties

Reikhalzend werd uitgekeken naar de voltooiing van de Europese interne markt. ‘1992’, het werd een gevleugelde term. Maar de grotere vrijheid van personen, goederen en diensten ging gepaard met aanzienlijk minder ruimte voor marktafspraken. Zo was het afgelopen met de – kent u ze nog? - marktregulerende Contact Commissies van schadeverzekeraars. Ook verzekeringspools werden feitelijk verboden. Alleen in heel bijzondere gevallen staat Europa pools nog toe. Zoals voor de verzekering van atoomrisico’s. In Nederland is dit de Atoompool, die ook weer optreedt als herverzekeraar van atoompools in andere Europese landen. Verder kent Nederland nog de Nederlandse Herverzekeringsmaatschappij voor Terrorismeschaden (NHT), een herverzekeringspool van verzekeraars en overheid.

Jammer eigenlijk dat verzekeringspools zo aan banden zijn gelegd, want een pool kan soms uitkomst bieden. Financieel adviseurs klagen steen en been over de toegenomen onverzekerbaarheid van bepaalde risico’s, met name in het grootzakelijke brandsegment. Pool die risico’s dan gewoon. Verplicht risico’s deel te nemen en ineens is het in hun eigen belang om de schadelast en daarmee de premies in de hand te houden. Vanuit de pool kunnen risicobeheersing en preventie ook veel beter worden aangestuurd. Maar ja, verplicht is een vloekwoord sinds ‘1992’…

Ondertussen wordt in Nederland wel gewerkt aan een verplichte AOV voor zelfstandigen! Een ‘pool’ die bovendien een stuk handel weghaalt bij commerciële marktpartijen, die straks alleen nog maar een bovenwettelijk deel mogen verzekeren. Hoezo, vrije marktwerking?! Trouwens benieuwd of het de overheid dit keer wél lukt om de schadelast te beheersen. De ervaringen met de Wet arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen, in 2004 ingetrokken, stemmen niet optimistisch.

Pandemierisico

De verzekeringspool als panacee tegen alle kwalen? Nee, zo werkt het natuurlijk niet. Het is ook zaak om te blijven zien dat sommige risico’s nu eenmaal niet of enorm lastig te verzekeren zijn. Neem het pandemierisico, momenteel uiterst actueel door corona. Verzekeraars en herverzekeraars kunnen dit risico nooit helemaal dragen. Bedrijfstakken die van het ene op het andere moment 80 procent of meer van hun omzet verliezen? Knappe (her)verzekeraar die dat risico weet te verzekeren.

Maar toch. Kijk naar de evenementenverzekering. De kosten zijn gigantisch als een verzekerd evenement wegens een virusuitbraak niet door kan gaan. Nu kunnen verzekeraars risico’s uitsluiten, maar de uitdaging zou toch moeten zijn om te kijken naar wat er wél mogelijk is. Ook daarbij kunnen verzekeringspools uitkomst bieden. Hét pandemierisico verzekeren mag macro niet te verzekeren zijn, micro is er waarschijnlijk meer mogelijk. Helemaal als mensen gaan denken: een concert met zestig trucks apparatuur, is dat eigenlijk wel nodig? Gaat het niet eigenlijk niet gewoon om de muziek?

Uit het Aon-rapport ‘Helping Organizations Chart a Course to the New Better’ blijkt dat “bijna 70 procent van alle organisaties wereldwijd toekomstrisico’s door de coronapandemie anders inschat en prioriteiten daarom opnieuw bepaalt. Er wordt meer gekeken naar de long tail risico’s en naar preventie”. Prima, toch? Financieel adviseurs en verzekeraars kunnen daar hun steentje heel goed aan bijdragen. Misschien dus ook met verzekeringspools, als de mededingingsregels iets worden versoepeld. To pool or not to pool , dat is dan weer de vraag.

Assurtechs

Al hun bombarie over disruptie ten spijt, gaan Assurtechs de problematiek van onverzekerbaarheid niet oplossen. Op een aantal onderdelen hebben deze partijen best een punt. Het kan nooit klantvriendelijk genoeg, het is belangrijk om bij te dragen aan een betere wereld, maak volop gebruik van de mogelijkheden van nieuwe media. Maar Assurtechs zijn vaak ict- en marketinggedreven platforms. Als er al sprake is van disruptie, is het op dat vlak. Verzekeringstechnisch bieden Assurtechs niks nieuws. Sterker, vaak werken ze samen met gevestigde risicodragers. Dat kan ook niet anders, want ook voor Assurtechs geldt dat ze failliet gaan als ze meer uitkeren dan dat ze aan premie binnen hengelen.

Verzekeraars, GA’s en financieel adviseurs worden steeds groter. Het zou helpen als die conglomeraten vervolgens hun power gebruiken om ook minder goede risico’s te verzekeren. Maar of dat echt altijd zo gaat? Sommige partijen zijn bezig met totaaloplossingen mobiliteit bijvoorbeeld. Dat is een positieve ontwikkeling, omdat de verzekering dan niet het doel op zich is maar onderdeel van een totaalverhaal. Maar het gaat dan wel om iets meer dan een rijgedragverzekering.

Oude vertrouwde oplossingen zijn soms zo slecht nog niet. In 2008 werd de wereld opgeschrikt door de kredietcrisis. De financiële sector trok (even) het boetekleed aan. Het moet terug naar de basis, zeiden ook verzekeraars. Die basis bij verzekeren is de onderlinge, want dat is de verpersoonlijking van het gezamenlijk risico dragen. Helaas bleek terug naar de basis al snel weer back to normal.

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen