Kliphuis pleit voor keuzevrijheid bij pensioenregelingen

Johannes - 5 juni 2012

Uit het handboek van den Nederlandse Verzekeraar. Regel 1: “A large literature in psychology and behavioral economics suggests that, when faced with complex decisions, people are likely to exhibit bounded rationality: they may resort to simplified decision-making heuristics, are more likely to accept default options rather than to make an active choice, and are more likely to be sensitive to how decisions are framed.” Dit betekent dat als het maar complex genoeg is mensen ziende blind worden, enkel op gevoel afgaan, en waarschijnlijk de default optie aangeboden door hun vertrouwenspersoon (expert in brandverzekeringen of zo) zullen kiezen. Dus als je die vertrouwenspersoon maar voor je wint, met geld of door zijn stupiditeit, dan kun je alles verkopen en jezelf legaal helemaal met tekst indekken (ze zien het toch niet). Uit het handboek van den Nederlandse Verzekeraar. Regel 2: Als er dan toch gelazer komt ontken je dat Regel 1 het kernstuk van je bedfrijf vormt en verklaart de consument als volwassen partner die had moeten weten wat hij deed (het stond toch vermeld?). In plaats van “onverantwoord ingehouden” geld plus boete te moeten betalen hoef je dan volgens het Nederlandse compromis-model, ofwel poldermodel, moddermodel of drekmodel, slechts 5% of zo terug te betalen als compensatie; tel uit je winst! Uit het handboek van den Nederlandse Verzekeraar. Regel 3: Als dat allemaal toch wat slecht voor je imago is, dan bring je de gemeenste pensioenpolissen waar je toch al de grootste winst gepakt hebt gradueel in een organisatie met een andere naam: bv van NN, naar NN Services, naar geplande verkoop (aan China, de maffia?). Uit het handboek van den Nederlandse Verzekeraar. Regel 4: Als er een discussie over omvorming van het Nederlandse pensioenstelsel is ben je daar als de kippen bij om jezelf als moraalridder te presenteren, maar vooral om te zorgen dat het vrijwild zijn “keuzevrijheid” behoudt, omdat het toch zo leuk is om als gespecialieerde multinational samen met leken te bekijken wat het best in beider interesse past. Zo lang dit allemaal zo is zie ik niet in dat de verzekeraars het recht hebben zich in de pensioendiscussie te mengen.

Jan de Wit - 4 juni 2012

@ Arno, Je conclusie is begrijpelijk maar voor veel pensioenfondsen en ook voor verzekeraars blijkbaar niet erg relevant. Pensioenfondsen krijgen blijkbaar ontheffing van overheidswegen om niet aan hun nominale verplichtingen te voldoen. Dat heeft te maken met wat ze zelf noemen met een mooi woord: performance, met een blijkbaar in onvoldoende mate in te schatten beleggingshorizon. Nederlandse pensioenfondsen (lees financiele instellingen) zijn met elkaar verweven. Pensioenfondsen hebben grote aandelenpakketten in beursgenoteerde ondernemingen waar onder banken en verzekeraars. Dan kun je beredeneren waar de schoen wringt. Zij beheren geld op lange termijn en daarnaast moet er steeds voldoende liquiditeiten aanwezig zijn. Een dekkingsgraad beneden de 100% procent zoals bij een ABP is onder andere terug te voeren op beleggingsbeleid, en dan te weten dat dit zelfs het grootste pensioenfonds ter wereld is. Kliphuis is blijkbaar geen actuaris, geen jurist en ook geen visionair. Werknemers dienen ten aanzien van hun opgebouwde pensioenrechten niet worden ingekort. En als dat gebeurt dient dat met hun instemming te gebeuren Het verzet ertegen is (nog) veel te mager. Men zal zich dienen te organiseren en door topjuristen te laten bijstaan. Je kunt feitelijk stellen dat de overheid pensioenverzekeraars een vrijbrief geeft om gedane afspraken niet na te komen. De vraag is een overheid dat wel mag doen en zo ja op welke gronden.

Arno - 2 juni 2012

Klopt, maar toch heeft hij een punt. Het is toch minstens opmerkelijk te noemen dat een werkgever/werknemer tot een pensioenuitvoerder worden verplicht terwijl daar geen of nauwelijks zekerheden tegenover staan. Want als een uitvoerder met bijvoorbeeld een uitkeringsregeling uiteindelijk de toezegging niet zal nakomen, dan is er feitelijk sprake geweest van een beschikbare premieregeling zonder dat de uitvoerder aangesproken kan worden op een contractuele verplichting tot het wel uitkeren van wat is afgesproken. De werknemer draagt dus risico's waar hij niet voor heeft kunnen kiezen. Dat lijkt me niet in het belang van de werknemer en/of werkgever. En juist dat belang, en niet dat van de pensioenuitvoerders, moet toch centraal staan anno 2012?

Jan de Wit - 2 juni 2012

Het verhaal klopt van weinig kanten. Geachte heer Kliphuis, de beste kwaliteit leveren tegen de laagste prijs is gewoon onzin. Niet te staven naar het verleden en ook niet naar de toekomst. U bedient zich van superlatieven. Kwaliteit kost in verhouding altijd meer! Meer keuzevrijheid van werknemers? Ook zo'n niet te achterhalen veronderstelling. Doe eens een onderzoek en dan blijkt dat nominale garantie prioriteit krijgt. De concurrentie in de pensioenmarkt bevorderen? Concurrentie op wat ? Dat zou dan moeten leiden tot flexibeler en kwalitatief betere pensioenproducten?. U suggereert daarmee dat huidige producten niet voldoende als kwalitateif dienen te worden gezien. Dat vraagt om nadere uitleg met een fundamentele onderbouwing. Dat pensioenopbouw gebaseerd op een omslagstelsel op termijn onhoudbaar is, is in ieder geval logisch te beredeneren. Maar dat is ook helemaal geen nieuws. Ingewijden weten dat al jaren, daarvoor hoef je geen gastoptreden te doen. Kliphuis vraagt niet om keuzevrijheid maar om volledige individualisering van pensioenen. Dat heeft uiteraard gevolgen voor pensioenfondsen, die alle kennis in huis hebben om de nadelige gevolgen daarvan toe te lichten. En de verzekerden binnen deze pensioenfondsen zitten daar echt niet op te wachten. Waar Kliphuis eerder over moet praten is hoe andere landen binnen de EU pensioenen hebben gefinancierd. Frankrijk kent bijvoorbeeld voor (alle) pensioenen een omslagstelsel. Nederland kent daartegen binnen de EU pensioenfondsen die daadwerkelijk vermogen hebben gevormd. Alleen de AOW is nog (grotendeels) op een omslagstelsel gebaseerd. Wie gaat zometeen de "pensioen babyboom" in Frankrijk financieren? Ongetwijfeld Nederland voor een groot deel, zonder men maar ook enige zeggenschap heeft. De Euro toch zo gek nog niet?