"Het provisieverbod is volledig doorgeslagen"

- 30 juni 2016

@Willem, in veel forum berichten lees ik pessimisme, om nog maar te zwijgen over hetgeen je allemaal te horen krijgt op cursussen, aan de ene kant wel te begrijpen maar aan de andere kant heeft het geen richting. Voor wat betreft initiatieven, kijk eens naar 'Ik ben Frits' en Viisie maar ook de recente crowdfunding voor hypotheken.

Geert van Helmond - 29 juni 2016

Eindelijk! Vanaf dag één heb ik gezegd dat het hier slecht een 'koude sanering' betrof die niets en niemand voordeel zou gaan opleveren. Het enige wat het ons gebracht heeft is een minder goed geïnformeerde consument, een grotere onzekerheid, werkeloosheid en kostenpost aan de zijde van de adviseurs en aanbieders en natuurlijk een vat vol nieuwe regels en controleurs - handhavers van die regels. Wij zijn er met z'n allen geen steek mee opgeschoten. Of de politiek hier de juiste conclusies uit trekt en toe geeft de plank helemaal te hebben misgeslagen valt nog zeer te bezien. Dit is zo jammer! Er is een prachtig en goed werkend apparaat gesloopt en er is niks fatsoenlijks voor terug gekomen!

Evert Dankert - 29 juni 2016

Heb maar niet de illusie dat er kamerleden zijn die er verstand van hebben. Het provisieverbod zal naar mijn mening blijven, zelfs uitgebreid gaan worden en dat is maar goed ook. Dat de massa verstoken blijft van advies, is pure onzin. Zeker heel veel ZZP'ers nemen bijvoorbeeld geen AOV omdat het advies te duur zou zijn. Juist bij die groep die dat vindt, blijkt er nauwelijks een verzekerd belang te zijn. Om maar een voorbeeld te nomen van een 'groep die geen advies meer krijgt'. En direct writers zijn toch groot geworden in het provisie tijdperk? Men kreeg daar nauwelijks tot geen advies, laat staan objectief advies. Waren daar de drama's groter dan bij verzekeringen die via het provisie incasserende intermediair werden gesloten? Neen. Adviseerde het gros van het intermediair haar klanten in het provisietijdperk? Neen. Men verkocht polissen. Het probleem is dat vele adviseurs niet duidelijk kunnen maken wat de meerwaarde van hun advies is waarvoor betaald moet worden. Dus eigenlijk niet hun meerwaarde aan kunnen tonen.

Ken Yorukseven - 29 juni 2016

Geachte collega`s, laat u niets aanpraten, dit is en blijft een koude saneringsronde, volgens ingewijden is 1/3 van de beroepsbevolking werkzaam in de financiële sector ..... dit vindt men een beetje teveel, dus alle regels zijn (verdekt) opgesteld om de sector te verkleinen, ondanks al uw goede argumenten zal het niets helpen. En het mooiste is: de overheid is zelf ook een verzekeraar (maakt dat Jeroen dan een tussenpersoon ? :) )

Willem van Spronsen - 29 juni 2016

Het wordt tijd voor een brede herbezinning. Zeker als je terug ziet naar hoe dit verbod tot stand gekomen is en welke partijen deze actie op hun wijze beïnvloedde. Heel eenvoudig kun je constateren dat de belang van de consument hierbij niet voorop stond. Superlatieven als de klant centraal stellen en de klant aan het stuur wat men destijds in een visie document propagandeerde dekte de lading nimmer. Dat was te concluderen en ook af te leiden uit de acties voor een verbod. Duidelijk was dat men naar een ander distributiemodel toe wilde. Dat model moest blijkbaar linksom of rechtsom doorgang vinden. De rol van de AFM als toezichthouder en tevens voorstander van dit verbod was daarbij uiterst vreemd. Je kan ook stellen discutabel. Dat deze organisatie zich ook nog opwierp voor een verbod binnen de Unie en daar volledig op inzette bevestigt dat ze feitelijk in dit dossier altijd bevooroordeeld is geweest. Uiteindelijk strandde haar lobby en waren ineens alle ogen op haar gericht. De politiek zal inderdaad nu met een antwoord en oplossing moeten komen ten aanzien van deze vreemde kwestie waarin Nederland zich als enige lidstaat heeft gemanoeuvreerd.

Paul van Brederode - 29 juni 2016

sorry, het juiste linkadres is : https://www.rijksoverheid.nl/binaries/rijksoverheid/documenten/kamerstukken/2013/04/02/provisieverbod-voor-beleggingsondernemingen/provisieverbod-voor-beleggingsondernemingen.pdf

Berend Tooms - 29 juni 2016

Helaas een herhaling van zetten. Of het verbod nu wel of niet terecht is maakt niet (meer) uit. Het is al gebeurd en zal m.i. bij de evaluatie geen rol spelen. Overigens zie ik ook wel positieve effecten, maar de argumenten die destijds gebruikt werden om de AOV (de 2e kamer dacht dat dat allemaal van die woonlastenverdriedubbelaars waren tegen enorme koopsommen) en de uitvaartkostenverzekering (extreme bonussen) ook onder dit verbod te scharen zijn of belachelijk of waren ook op heel andere wijze op te lossen. Op die onderdelen dus volledig doorgeslagen. Dan idd nog even het fiscale trucje. Advies veelal niet meer aftrekbaar. Dat alleen alleen maar vanwege een administratieve reden, de renseignering. Dat zal behoorlijk wat opgeleverd hebben. Er is al zoveel over gezegd en geschreven, maar het voorlopig niet interessant genoeg (kennelijk) om heel veel mensen met klei aan hun laarzen te consulteren. Die worden er waarschijnlijk van verdacht er enig belang bij te hebben. Het lijkt erop dat de evaluatie een puur technisch, academisch en administratief gebeuren zal worden.

Ozewald Wanrooij - 29 juni 2016

Ik ben het met Nico eens dat veel consumenten die hard advies kunnen gebruiken hier nu van verstoken blijven. Wat ik me hierbij wel afvraag is of de brug dan ook automatisch geslagen kan worden tussen het provisieverbod en het onbereikbaar worden van financieel advies voor veel consumenten. Naar mijn mening zou hier de nodige nuance in aangebracht kunnen worden. Het provisieverbod heeft ertoe bijgedragen dat mensen zich er bewust van worden dat advies niet gratis is. De vraag of het geld zal worden uitgegeven aan advies, de aankoop van een nieuwe bank of ervan op vakantie gaan wordt dan ook vaker gesteld. Toch denk ik dat er voor de grootste groep consumenten voldoende mogelijkheden zijn om financieel advies in te winnen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de mogelijkheid van een gespreide betaling over 24 maanden. Desnoods zouden mensen een krediet aan kunnen gaan om te investeren in financieel advies. Dat mensen er nu minder vaak voor kiezen om financieel advies in te winnen zit hem volgens mij niet in de betaalbaarheid maar in het afweging of een investering in financieel advies ook gewin of een besparing oplevert. Met de invoering van het provisieverbod heeft de consument dus aanzienlijk meer verantwoordelijkheid gekregen ten aanzien van een gezonde financiële situatie. En dat vind ik persoonlijk een hele goede zaak omdat ik geen voorstander ben van betuttelen. Toch deel ik de zorg van Nico dat financieel advies steeds onbereikbaarder wordt voor een grote groep consumenten. Allereerst is er de tendens dat het aantal toetreders in onze branche kleiner is dan het aantal uittreders. Dit is niet bevorderlijk voor de toegankelijkheid en de onderlinge concurrentie. Zaken als de doorgeschoten regeldrang vanuit overheid, de verplichte WFT-PE-examens, verplichte dossiervorming, compliance-eisen en aanbieders die hun werkzaamheden verleggen naar de adviseur maken dat deze steeds minder tijd heeft om zich echt met advisering bezig te houden. Dit alles haalt niet alleen het plezier van adviseren weg maar heeft ook directe gevolgen voor de omzet. Tel ik hierbij de jaarlijks stijgende kosten van toezicht dan kan ik me voorstellen dat deze tendens de komende jaren nog zal voortzetten. De overblijvende adviseurs zullen dan op zoek gaan naar consumenten die niet alleen bereid zijn te investeren in advies maar het ook kunnen betalen. De aandacht gaat dus logischerwijs uit naar het segment consumenten met een goed inkomen /vermogen of mensen die op het punt staan een belangrijke transactie te doen zoals de aankoop van een woning. Ik heb begrepen dat de heer Dijsselbloem onderzoekt of het aanbieden van standaard producten een oplossing kan bieden. Hierin heb ik zelf minder vertrouwen. Om dit te laten slagen zijn er aanbieders nodig die hierin mee willen gaan. Als aanbieder kun je je dan alleen nog op prijs onderscheiden. Lijkt mij dat ze hiervoor niet in de rij staan. Daarbij heb ik vanuit mijn praktijk de ervaring dat het grootste financiële risico niet zit in de producten die worden afgesloten maar in de onjuiste keuzes die gemaakt worden. En dit is nu waar een adviseur van waarde kan zijn door inzicht te bieden, kennis over te dragen en kritisch te zijn bij de keuzes die de consument maakt. Toch denk ik dat er diverse zaken zijn die wel een positieve invloed hebben op de bereikbaarheid van financieel advies voor de consument. - aanbieders zouden nog aanzienlijke efficiencyslagen moeten maken om de kosten van bemiddeling te drukken zodat er meer middelen resteren voor advies. - de regeldrang beperken. Geef nieuwe initiatieven de ruimte en bepaal duidelijk wie waarvoor de verantwoordelijkheid draagt. De aanbieder voor haar product, de bemiddelaar voor de keuze en afwikkeling van het product, de adviseur voor diens advies en de consument voor het al dan niet gebruikmaken van advies en bemiddelingsbegeleiding. - adviseurs zouden meer moeten focussen op de waarde die ze toevoegen en minder op de productbemiddeling. Natuurlijk is deze lijst niet volledig echter een herinvoering van de provisie zie ik dus persoonlijk niet als oplossing.