Achmea mocht wagenparkpolis in eigen beheer nemen

1. 18 oktober 2021
2. 1 reactie

(Rechtspraak) Artikel 4:103 Wft beoogt niet om iedere concurrentie aan het eind van een verzekeringsperiode uit te sluiten. Het is aan de verzekeringstussenpersoon om aan de klant transparant uit te leggen wat het beheer van de verzekering direct of indirect zal kosten, waarop de klant dan, geïnformeerd, kan kiezen of hij wel, en zo ja tegen welk tarief, danwel geen gebruik wil maken van de diensten van de tussenpersoon. Aldus het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden in hoger beroep.

Het ging hier over de vraag of schadeverzekeraar Achmea jegens Bridge als assurantietussenpersoon en/of adviseur van (de oude) Spuigroep onrechtmatig heeft gehandeld dan wel is tekortgeschoten bij het in eigen beheer nemen van haar wagenparkverzekering.

Bridge wijt in dit traject het verlies van haar provisie/inkomsten over de opvolgende jaren 2017 en 2018 aan diverse normschendingen door Achmea. Bridge heeft daarom haar veroordeling gevorderd tot betaling van een schadevergoeding van (16.000 auto’s x 3,50 euro jaarprovisie × twee jaar =) 112.000 euro met rente en kosten.

In haar vonnis heeft de rechtbank de vordering afgewezen.

Het hof: “Er zijn geen aanwijzingen dat Achmea, bijvoorbeeld door onjuiste informatieverstrekking aan [naam1] , Bridge al dan niet bewust buitenspel zou hebben gezet. Naar Bridge onvoldoende concreet heeft weersproken, bevatte ieder verzekeringsvoorstel van Achmea nog ruimte aan Spuigroep om te kiezen voor een eventuele rol van ( [naam1] en) Bridge als bemiddelaar/tussenpersoon onder de mogelijkheid van aanpassing van premie en kosten.

“Evenmin kan worden volgehouden dat Achmea op de hiervoor omschreven wijze de wagenparkverzekering van de oude Spuigroep in strijd met artikel 4:103 Wft in eigen beheer heeft genomen. Niet alleen had zij daarvoor de overduidelijke toestemming van de cliënte Spuigroep, maar ook betrof het onderhandelingen over een opvolgende verzekeringsovereenkomst op een moment dat de beide eerdere wagenparkverzekeringen tegen hun eind liepen en vanwege het WA(M)-deel hoe dan ook vóór 1 januari 2017 moesten zijn overgesloten. In redelijkheid valt dan niet in te zien dat verzekeraars aan het eind van zo’n verzekering niet in rechtstreeks contact met gegadigden zouden mogen concurreren over een voor die gegadigden zo gunstig mogelijk concurrerend aanbod. Artikel 4:103 Wft beoogt niet om iedere concurrentie aan het eind van een verzekeringsperiode uit te sluiten. Dit geldt eens te meer in de bijzondere situatie van dit geval, waarin Achmea al via Centraal Beheer zonder tussenpersoon een rechtstreekse relatie onderhield met Markeur en het de wens van (ook) Spuigroep was om de beide expirerende wagenparkverzekeringen samen te voegen tot één nieuwe verzekeringsoplossing.

“Al met al heeft Bridge onvoldoende aangevoerd om aan te nemen dat Achmea haar (zoals [naam4] verklaarde: rechts over de vluchtstrook) onrechtmatig zou hebben gepasseerd.”

Verlies van provisie is nog geen winstderving

Het hof vervolgt: “Maar ook indien wel een normschending op dit punt zou moeten worden aangenomen en Achmea (al dan niet via [naam1] ) Bridge tegelijkertijd op de hoogte had moeten brengen van haar laatste bieding dan nog kan de schade niet zo maar worden vastgesteld op basis van verloren provisie.

“Onder het hypothetisch scenario is dan eerst de vraag of Bridge in dat geval tijdig vóór 1 januari 2017 bij Achmea of een andere verzekeraar een beter aanbod voor Spuigroep had kunnen uitonderhandelen dat een provisie/fee voor haarzelf zou bevatten en dat Spuigroep zou hebben aanvaard. Dat heeft Bridge, zeker tegen de achtergrond van de tijdsdruk, niet aan de hand van feiten en/of omstandigheden aannemelijk gemaakt.

“Verder moet worden bedacht dat artikel 4:103 Wft er niet (langer) toe strekt om aanspraken van assurantietussenpersonen op provisie veilig te stellen. Het is aan de verzekeringstussenpersoon om aan de klant transparant uit te leggen wat het beheer van de verzekering direct of indirect zal kosten, waarop de klant dan, geïnformeerd, kan kiezen of hij wel, en zo ja tegen welk tarief, danwel geen gebruik wil maken van de diensten van de tussenpersoon. Schadeberekening kan dus niet zo maar plaatsvinden op basis van misgelopen provisie/courtage; die had Bridge steeds met Spuigroep zelf moeten overeenkomen. Bridge heeft haar standpunt niet onderbouwd dat en waarom Spuigroep tot betaling daarvan bereid zou zijn geweest, zeker niet in het licht van de omstandigheid dat Spuigroep zelf de netto-onderhandelingen (zonder provisie/courtage) met Achmea heeft ondernomen. Klaarblijkelijk heeft ( [naam2] van) Spuigroep daartoe met een rechtstreeks beheeraanbod door Achmea voor de toekomst ook geen aanleiding meer gezien.

“Daar komt verder nog bij dat verlies van provisie, dus omzet, nog geen winstderving betekent; daarop zullen dan toch eerst nog de kosten in mindering moeten worden gebracht.”

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen 

Meer over

• rechtspraak

Abonnement aanvragen